Pages

▼

Monday, January 18, 2010

သင္းကြဲ

အေပ်ာ္ မရွာခ်င္ေတာ့ဘူး
တကုိယ္ေတာ္ ၿငိမ္ဆိတ္တဲ့ စိတ္နဲ႔
ေတာရေက်ာင္းေလး  အရိပ္နား
တိတ္တိတ္ေလး တုိးဝင္
ဝိဉာဥ္ ကုိ ေျခဖ်ားေထာက္ ၊ လမ္းေလွ်ာက္လာတဲ့
ေျမႀကီးလုိ က်င့္ခ်င္သူ
အေလအလြင့္ ေကာင္းကင္ဟာ
တံေတြးခြက္မ်ား အလည္ေခါင္မွ
ရွင္ျပန္ ထေျမာက္လာခဲ့တယ္  . . .။


MPM
at

4 comments:

  1. ေရႊရတုမွတ္တမ္းJanuary 18, 2010 at 7:30 AM

    အေပ်ာ္မရွာခ်င္တဲ့ဆရာ..
    ရြာမွာဘာေတြလုပ္ေနလဲ

    ReplyDelete
  2. mgphonemyintJanuary 18, 2010 at 7:39 AM

    ရြာမွာ ေကာက္စုိက္ေနတယ္...း))

    ReplyDelete
  3. ဂ်ဴနိုJanuary 19, 2010 at 2:30 PM

    ဒီကဗ်ာကလည္း ေရွာ့ရွိတယ္ ကိုဖုန္းျမင့္ ။

    မအယ္

    ReplyDelete
  4. YoungGunJanuary 21, 2010 at 12:00 AM

    စိပ္ပုတီးနဲ႔ ရိပ္ႀကီး ခုိေတာ့မယ္ေပါ့ေလ ..ေပါ့ေလ..ဝိဥာဥ္ကို ေျခဖ်ားေထာက္တယ္.. ဆုိတာကေတာ့ လန္းတယ္ဗ်။ ဒါေပမယ့္ ဝိဥာဥ္က ဖေနာင့္သံစူးတာေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ဘူး ထင္တယ္။

    ReplyDelete