ကဗ်ာထဲကုိ ထည့္ခ်င္ရာထည့္တဲ့ အုံၾကြမႈ

ကဗ်ာထဲကုိဘာထည့္ရမလဲ
ေမ်ာက္ေတြဟာ အုန္းသီးထဲ ဘယ္သူေရထည့္သြားသလဲဆုိတဲ့
အေတြးအေခၚရသလုိ
ကဗ်ာထဲကုိ ဘာထည့္ရမလဲ
ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက
ျပင္သစ္ေၾကးစားမေတြဟာ သူတုိ႔ကုိယ္ထဲကုိ ဆစ္ဖလစ္ပုိးထည့္ၿပီး
ဂ်ာမန္ေတြကုိေဖ်ာ္ေျဖသလုိမ်ဳိး
ကဗ်ာထဲကုိဘာထည့္ရမလဲ
ဒႆနမပါတဲ့ ကဗ်ာဖတ္ရတာ ဆားမပါတဲ့ဟင္းစားရသလုိမ်ဳိးတဲ့
ကဗ်ာထဲကုိဘာထည့္ရမလဲ
ကဗ်ာဆုိတာ အသံသာရမယ္
ဟုတ္ကဲ့
ကဗ်ာမွာ နိမိတ္ပုံထြားထြားႀကီးေတြနဲ႔ ေဝေဝဆာဆာျဖာရမယ္
ဟုတ္ကဲ့
ကဗ်ာထဲမွာ ဘာသာစကားထည့္ပါ
ဟုတ္ကဲ့
ကဗ်ာဆုိတာ ရုိးသားရမယ္
ဟုတ္ကဲ့
မင္းတုိ႔ ေရးခ်င္ရာေရးတာကုိ ကဗ်ာလုိ႔ေခၚေနၾကတာလား
ဟုတ္ကဲ့ . . . ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်ာ
အဲ့ဒီလုိနဲ႕
ကဗ်ာထဲကုိ အသဲကြဲသီခ်င္းေတြ ထည့္လႊတ္လုိက္တယ္
ကဗ်ာထဲကုိ စိတ္ရဲ႕အုံမႈိင္းမႈေတြ ထည့္လႊတ္လုိက္တယ္
ကဗ်ာႀကီးပဲဆုိ ျပင္းမွာစုိးလုိ႔ ေဆာ္ဒါ နဲနဲေရာထည့္တယ္
(ကဗ်ာ စစ္စစ္ဆုိ ဘာမွ မေရာပဲ ေသာက္တာ ပုိေကာင္းတယ္)
ကဗ်ာထဲကုိ မုိးနဲ႕အတူအစုိးမရတဲ့ ေကာင္မေလးေတြအေၾကာင္းထည့္တယ္
ကဗ်ာထဲကုိ ေမထုန္မဲ့ျခင္းကေန ေပါက္ဖြားႀကီးျပင္းတဲ့ ႏုိ႔စားႏြားမႀကီးအေၾကာင္းထည့္တယ္
ကဗ်ာထဲကုိ ျပတ္ေတာက္သြားတဲ့ ဖိနပ္ေလးတဘက္အေၾကာင္းထည့္တယ္
ထည့္ခ်င္ရာထည့္ထားတဲ့ ကဗ်ာႀကီးဟာ ေျမဆြဲအားကေန ရုန္းကန္ပ်ံ ဘုိ႔ ၾကြၾကြ ရြရြႀကီးျဖစ္ေနၿပီ
လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ကင္းလြတ္ခြင့္ရဘုိ႔ အေရး ဆုိင္းႀကဳိးေတြကုိ ဘယ္သူလာျဖတ္မလဲေတြးတယ္
ပေရာ္ဖက္ဆာ တေယာက္က ေျပာတာက
ကဗ်ာထဲကုိ ထည့္ခ်င္ရာထည့္တဲ့ အုံၾကြမႈႀကီးရဲ႕ အစဟာ ခရစ္ေတာ္မေပၚခင္ကထဲကတဲ့ . .


အဲဒီ အုံၾကြမႈထဲမွာ ေၿမဆြဲအားေၾကာင့္ ၿဖစ္ေပၚလာတဲ့ ရုန္းကန္မႈေတြ

ကဗ်ာ ဟာေန၀င္ေနထြက္ေစာခဲ့တယ္ ကဗ်ာဟာ မုတ္သုန္ေလဦးလုိလည္း
အၿမဲတမ္းခက္ထန္တယ္ အမွန္တရားဆုိတာ ခက္ထန္တာပဲေလ...
အသက္မဲ့ေနတဲ့ အိပ္မက္ေတြ ေၿခာက္ကပ္ေနတယ့္လယ္ေၿမေတြ
တကယ္ေတာ့
အမွန္တကယ္ေတာ့
လူသမုိင္းကုိ ထြန္ယက္ခဲ့တာကဗ်ာပါ...
အသည္းကြဲေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာ အရူးတစ္ေယာက္က
အသည္းကြဲ ဖူးသူအားလုံးကုိကုိယ္စားၿပဳသလုိေပါ့
ေတာ္လွန္ေရးမွာက်ဆုံးသြားတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြအတြက္
ကုိယ္ကိုယ္တုိင္ က်ဆုံးခံခဲ့ရသူလည္း ကဗ်ာဆရာပဲ
ကဗ်ာထဲကုိ နာက်င္မႈေတြ ထည့္ခေလာက္ေတာ့
ေကာင္မေလး မင္းၾကဳိက္တဲ့
စေတာ္ဘယ္ရီမိတ္ရွိတ္ေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြက္ေတာ့ၿဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး
တကယ္ေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ထဲက လြတ္ေၿမာက္ေရးတုိက္ပြဲ
ဆုိက္ေဘးရီးယားကုိ နယ္ႏွင္ခံလုိက္ရတဲ့ သမုိင္းစာအုပ္တစ္အုပ္လုိ႔
ေအးစက္နက္ရႈိင္းလုိ႔....
မင္းေလ့က်က္ၿပီးၿပီလား
မင္းရုိးသားခဲ့ၿပီးၿပီလား
မင္းၿဖဴစင္ခဲ့ၿပီၿပီလား...
ကဗ်ာကုိဖတ္တတ္ဖုိ႔ မင္းစိတ္အခံက ၿဖဴစင္ဖုိ႔လုိတယ္...
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေလာကေထာင္ေခ်ာက္ေတြထဲမွာ
မင္းကုိယ္တုိင္ပိတ္မိတဲ့အခါ ကဗ်ာကုိ ဘာေၾကာင့္လုိမလဲသိမယ္
ကဗ်ာထဲမွာ ဘာထည့္ထားလည္းသိမယ္...
အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဒီစာမ်က္ႏွာကုိေက်ာ္ဖတ္သြားလည္းရတယ္...
ကဗ်ာဟာမင္းအတြက္ ေမ်ာက္အုန္းသီးရ မၿဖစ္ေစနဲ႔...။



ေရးသူ - ဖုန္းျမင့္ + မုိးလႈိင္ည

ႏုိဝင္ဘာမွာပဲမီးပိတ္လုိက္တယ္

ေလဟာနယ္ထဲ
လြင့္ပါေမ်ာရျပန္ၿပီကြယ္
ေဟမႏၱရာသီမွာ
နင့္အျပဳံးေတြဟာ
ဗုံးေတြလုိ တဝုန္းဝုန္းကြဲတယ္ ႏုိဝင္ဘာ


ဧရာဝတီ ၊ ဂဂၤါ ၊ ယမုံနာ
အဲ့ဒီျမစ္ေတြလုိ ငါမစီးဆင္းခ်င္ဘူး
နင့္ရင္ခြင္ ျမစ္က်ဥ္းေလးထဲမွာပဲ
အလွ်ားလုိက္ကူးခ်င္တဲ့ေကာင္ပါ


နင့္လက္ေခ်ာင္း မွန္အိမ္ေလးထဲက
မ်က္လုံးျပဴးျပဴး ေရႊငါးေလးဟာလဲ
ငါပါပဲကြယ္


နင့္မ်က္ခုံး ေတာတန္းမဲမဲေလးထဲ
မ်က္စိလည္ လမ္းေပ်ာက္ခဲ့ရျပန္ပါျပီကြယ္


ဓါးေျမွာင္တလက္လုိ
ေဖြးကနဲလက္တဲ့
နင့္ပါးခ်ဳိင့္ခြက္ေလးထဲမွာပဲ
အိပ္စက္ခ်င္ေနမိတယ္


နင့္မ်က္ေစာင္းေလးတခ်က္ဟာ
တေတာင့္ပစ္ခ်တုိင္း တခါေသလုိက္ရတဲ့
ေအာ္တုိမက္တက္ ရုိင္ဖယ္


နင့္ရင္အုံေလးဟာေလ
ငါေသရင္ ျမဳပ္ႏွံရမယ့္ သခႋ်ဳင္းေျမပုံေလး


နင့္မ်က္နက္ဝန္းကေလးက
ဘယ္တဘက္ ၊ ညာတဘက္
ငါ့ကုိ ေဂ်ာက္ကနဲ ထူးခတ္လုိက္တဲ့
ေျခက်ဥ္းရာေလးေတြပါ



နင့္ဆံပင္ အရည္အတြက္ရွိသေလာက္
နင့္ရင္ခြင္အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ
ႏွစ္ရွည္ျပစ္ဒါဏ္ စီရင္ခ်က္ က်ခံခ်င္ေနမိသူပါကြယ္


နင့္ေတာင္စြယ္မွာ
ေနကြယ္ၿပီဆုိမွျဖင့္
ငါကုိယ္တုိင္ ရဲဝံ့တဲ့ေျခလွမ္းနဲ႔
နင့္ႀကဳိးစင္ေပၚတက္လုိက္ပါ့မယ္
ငါ့ကုိ အေသသတ္လုိက္စမ္းပါ ႏုိဝင္ဘာ ။ ။



ဖုန္းျမင့္

ျမန္ႏႈန္းျမင့့္စိတ္နဲ႔ပဲ ေမေမ့ကုိ ဆက္သြယ္လုိက္တယ္ ။

ဟဲလုိ . .
ေမေမလား
က်ေနာ္ေနေကာင္းပါတယ္
ႏွလုံးသားကသာ ခဏ ခဏ ဖ်ားတာ
ေနပူပူ ၊မုိးရြာရြာ သူ႔မွာ အကာအကြယ္ မပါဘူး ေမေမ ။



ေမေမေရ . .
ခါးတာေတြ ဆက္တုိက္စားမိေတာ့
လွ်ာဖ်ားေတြေတာင္ ယားတယ္
မုတ္သုန္မုိး တၿဖဳိက္ႏွစ္ၿဖဳိက္က်ရုံနဲ႔
ကႏၱာရပင္ေတြေတာထ
လူအျဖစ္ရရွိခဲ့မႈႀကီးက ခါးသက္လွေပါ့ေမေမ ။


ေမေမေရ. .
ဆင္ေသေကာင္နား တဝဲလည္လည္ဆုိတဲ့
ျပဇတ္ထဲ
အသဲကြဲသမားအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ရတဲ့သားဟာ
ေအာ္စကာလ်ာထားခ်က္ထဲ
ထိပ္တန္းစာရင္းကပါတယ္တဲ့ ေမေမ ။


ေမေမေရ. .
ေလာကၾကမ္းၾကမ္းႀကီးထဲ
ခလုတ္ကန္သင္းေတြေပါလြန္းလွတယ္
က်ေနာ့္ကုိ ၿငိေသာဆူးမ်ား ဒီထက္ပုိမုိ ထက္ရွၾကပါေစ
က်ေနာ္ ထိမိတဲ့ ခလုတ္ေတြ ဒီထက္ပုိမုိ အလုပ္ရႈပ္ႏုိင္ၾကပါေစ
အုိးကင္းပူထဲ အေလွာ္ခံေနရသလုိပါပဲ ေမေမ
ဘဝဆုိတာႀကီးက
အထက္မီး ေအာက္မီးနဲ႔ ဖုတ္ခံေနရတဲ့ ကိတ္မုန္႔ႀကီးေပါ့ ။




ေမေမေရ. .
ရရွိခဲ့တာေတြသိပ္မ်ားေတာ့
ကဗ်ာေတြတဖြားဖြား ထြက္က်လာတယ္ ။



ဒီနွစ္ထဲမွာ . . . အဆုံးအရႈံးသိပ္မ်ားတယ္
ဒီႏွစ္ထဲမွာ . . . အခ်စ္ေရးအဆင္မေျပဘူး
ဒီနွစ္ထဲမွာ . . . က်ေနာ့္ယာခင္းက အသီးအႏွံမျဖစ္ထြန္းဘူး
ဒီႏွစ္ထဲမွာ . . . စီးပြားပ်က္ကပ္ဆုိက္တယ္
ဒီႏွစ္ထဲမွာ . . . အလုပ္လက္မဲ့
ဒီႏွစ္ထဲမွာ . . . နစ္နစ္ေနတယ္
ေႏွာက္ႏွစ္ေတြဆုိရင္ စားပြဲမွာ ဓါးေျမွာင္စုိက္
ကဗ်ာနဲ႔ပဲ မုိက္ေတာ့မယ္ ။



ေမေမေရ . .
အိမ္ျပန္လာရာလမ္းကေလးက
တေျဖးေျဖးမႈန္ဝါးသြားတဲ့ ရုပ္ရွင္ျပကြက္ေလး
ကၽြန္တံဆိပ္တီရွပ္က အသက္ရႈက်ပ္တယ္ ေမေမ ။



ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ. .
က်ေနာ္အခု ေမတၱာဧရိယာျပင္ပမွာ ေရာက္ရွိေနတာပါ ။ ။



ဖုန္းျမင့္

(11.8.2009)

ငါ့လိပ္ျပာကငါ့ကုိေလွာင္ေနတယ္

မီးျခစ္ဗူးခြံတစ္လုံးကမွ

ယင္ေကာင္ ေတြထည့္ေလွာင္လုိ႔ရေသးတယ္

ခရုဆံကၽြတ္ အခြံလြတ္ေတြမ်ားလွခ်ည္ရဲ႕

ခင္ဗ်ား အိပ္ကပ္ကုိ က်ေနာ္မျဖားေယာင္းခဲ့ပါဘူး

မိတ္ေဆြ စီးေနတဲ့ ျမင္းရုိင္းကုိ

သင္႔ေတာ္ရာသမုိင္းမွာ ခ်ည္ထားခဲ႔လုိက္ပါ

မီးက်ဳိး ၊ ေမာင္းပ်က္

မီးျပတ္ ၊ ေမာင္းက်ဳိး

ဘယ္ဂီယာထုိးၿပီး ခရီးဆက္မလဲ

ငါ႔ဘဝကုိ ေမာင္းႏွင္ ေနတာ

အႏုပညာ စြမ္းအင္ေတြနဲ႔ပဲ
ဲ
ဒီလုိေျပာေတာ့

ခင္ဗ်ားက ရယ္ခ်င္ ရယ္မယ္

လြင္ျပင္ က်ယ္က်ယ္မွာ အသံကုန္ ဟစ္လုိက္

ေနာက္ဘဝမွာလည္း ဒီထက္မုိက္ခြင္႔ေပးပါ

သုိးထိန္းေခၚရာ သုိးမည္းေတြ မလုိက္လုိၾကဘူး


ညီမေလးရယ္
တေၾကာင္းခ်စ္ပန္းခ်ီကားေလးပဲ ျဖစ္ပါရေစေတာ့


ငါ႔လိပ္ျပာက
ျပဳံးရုံေလးပဲ ျပဳံးေနခဲ့တာပါ . . . . . ။



ေမာင္ဖုန္းျမင္႔

ေတာအုပ္သီခ်င္း

V1: ငါဟာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနရတဲ့ ေတာအုပ္နက္ႀကီးတခုပါ . . .

အိပ္မက္ကေတာ့ သက္တန္႔ေတြကုိ လုိက္ဖမ္းေပးဘုိ႔ေျပာတယ္ . . .

လူေတြရႈထုတ္လုိက္တဲ့ အရာေတြ သန္႔စင္ေလွ်ာ္ဖြပ္ျခင္းမွာေပ်ာ္ရႊင္ေနမိၿပီ . . .




V2: ငါ့ရဲ႕ၿငိမ္ဆိတ္မႈကုိ တခ်ဳိ႕က အႏၱရာယ္ေထာင္ေခ်ာက္တခုလုိ႔ျမင္တယ္ . . .

အားႀကီးသူႏုိင္ရာစား ဝါဒကုိ ငါ့ဥပေဒသလုိ႔ သမုတ္လုိက္ၾကေသးတယ္ . . .

သူတုိ႔လုိအပ္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါ့အေခါင္ အညႊန္႔ကအစပုိင္းခုတ္ခ်ျခင္းခံရတယ္ . . .

သူတုိ႔ေရာဂါဘယေတြကုသဖုိ႔ ငါ့ေရေသာက္ျမစ္ကအစ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း တူးဆြၾကတယ္ . . .

ငါတေတာလုံးေၾကြေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတုိ႔ရဲ႕ေပါ့ေလွ်ာ့မႈက ငါ့ကုိမီးၿမဳိက္တယ္ . . .

သူတုိ႔ရဲ႕အလုိရမၼက္ကုိ ၿမဳိ႕ျပအျဖစ္ခ်ဲ႕ထြင္ၾကခ်ိန္မွာ ငါကေနာက္ဆုတ္ေပးေနၾကပါ . . .

ငါ့လမ္းပုခုန္းသားေလးအေပၚမွာ သူေတာ္စင္ေတြၾကြလွမ္းသလုိ မုဆုိးေျခၾကမ္းေတြကလဲ ဒင္းၾကမ္းျပည့္ပါ . . .

သူတုိ႔ အပ်ဳိစင္မေလးပန္ဘုိ႔ ငါ့ေခါင္းေပၚက သစ္ခြသရဖူကုိ လုယူသြားၾကတယ္ . . .



cho:[ ငါ့ပုိင္ဆုိင္မႈေတြဟာ ဓျမတုိက္ခံလုိက္ရပါၿပီ

ငါ့စမ္းေခ်ာင္းေလး ရဲ႕စီးဆင္းမႈကုိလဲ ပိတ္ဆုိ႔တားျမစ္လုိက္ၾကၿပီ

ငါ့အရြက္ကေလးေတြေတာင္ ေလျပည္မွာ ေတးမသီႏုိင္ေတာ့ပါ

တေန႔တျခားငါ့ရဲ႕ပါးရွားလာမႈဟာ င့ါသယံဇာတပါ

ငါ့ရဲ႕ပိန္လွီလာမႈက ငါ့က်န္းမာေရးျပ ဂရပ္မ်ဥ္းေၾကာင္းေတြပါ

ငါ့ကုိဆယ္မမဲ့လက္ေတြကုိ ငါလုိက္ရွာေနမိတယ္ ]




V3: ငါ့နံရံမွာ မေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ ငါ့ျပကၡဒိန္ရွိတယ္ . . .

ငါ့အသက္ရႈမႈက မီးခုိးေတြလုိအူေနခဲပါ့ၿပီ . . .

ငါ့ဆံခ်ည္မွ်င္မ်ားလဲ နာဖ်ားမႈမွာျဖဴေလွ်ာ္ခဲ့ပါၿပီ . . .

ငါ့အုိမင္းမႈဟာ ဆည္းဆာမွာေတာက္ပခဲ့ပါၿပီ . . .

ငါ့အရိပ္ကုိအိပ္ေမြ႔ခ်လုိက္ပါၿပီ . . .

ျခေသၤ့လုိ ငါ့စိတ္ကုိ တိတ္တိတ္ေလးအဆိပ္ေျဖခဲ့ပါၿပီ . .



V4: အုိ . . . လူသားတုိ႔ . . .

ငါ့ရင္ကုိခြဲၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ႏႈိက္ယူသုံးစဲြႏုိင္ၾကပါေစ . . .

ငါ့၏မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ သင္တုိ႔၏ ေျခဖဝါးအညစ္အေၾကးမ်ား သန္႔စင္ႏုိင္ၾကပါေစ . . .

ငါ့ဈာပန ေတးသြားမွာ တိမ္းမူး ကခုန္ႏုိင္ၾကပါေစ . . .

သင္တုိ႔၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ဘုရားသခင္ေကာင္းခ်ီးေပးပါေစသတည္း . . . ။ ။

့
cho + V1 Ending Fade Out


compose by : ဖုန္းျမင့္

(သရုပ္ေဖာ္ပုံကုိဒီကယူတယ္)

နတ္တုိ႔ခုိးဝွက္ျခင္းခံလုိက္ရတဲ့ကုိေခ်ာႏြယ္

တဘဝလုံးစာ သက္ျပင္းကုိ

အရက္ျပင္းျပင္းနဲ႔မ်ဳိခ်

အရွိန္အဟုန္ျပင္းလြန္းတဲ့ ရထားႀကီး

သူ႔သံလမ္းဟာ သူ႔ကုိက္လမ္းေပါ့
့
ဖူးျပပြင့္ျပလုိက္ပုံကလဲ

တကုိယ္လုံး ေဝေဝဆာဆာျဖာက်

ဆယ္ဘဝတုိင္တုိင္ အႏုပညာ မရခဲ့တဲ့လူေတြကုိ သနားတယ္

သူအားက်တဲ့ ကုန္ထမ္းသမား သလဲပင္ေလးလုိ

သူ႔ခါးႀကီး ညႊတ္ကုိင္းလာတဲ့အထိ ကဗ်ာေတြထမ္းထားလုိက္တယ္

"အယူမွန္သူအတြက္ အယူခံမလို
ကမၻာႀကီးအတြက္ ညတိုင္းသီခ်င္းေတြဆိုခဲ့ပါတယ္"* တဲ့

နာက်င္ေနတဲ့ ကမၻာႀကီးကုိ

သီခ်င္းအၿမဲတန္းဆုိျပေနတဲ့

ျပည္ျမဳိ႕သား မစဥ္းစားျခင္းေသတၱာႀကီး

ၿမဳိ႕တၿမဳိ႕က ဝွက္ထားတဲ့ဖဲခ်ပ္မ်ား* ထဲမွာ

သူကုိယ့္သူ ျပန္ဝွက္လိုက္တဲ့ ႏုိင္ဖဲ ႀကီးတခ်ပ္

ခ်စ္သူ စစ္စစ္ႏွင့္ ရန္သူစစ္စစ္* ၾကားမွာ

သူရခဲ့တာေတြ သိပ္မ်ားေနၿပီ

သူရခဲ့တာအကုန္လုံး ကုိ ကဗ်ာေတြျဖန္႔က်ဲၿပီး

သူျပန္ေပးခဲ့လုိက္တယ္ ...

သူ႔ေမွာ္ဓါတ္ဆုိတာ သူအသက္နဲ႔ ရစ္ပါတ္ထားတဲ့

တံဆိပ္အသစ္ကေလးေလ

သူထြက္သြားပုံက တုိးတုိးတိတ္တိတ္

သူခ်န္ထားခဲ့တာေတြက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေအာ္ဟစ္

သူ႕အသစ္ေလးကုိ သူကုိယ္တုိင္မီးညွိလုိက္ၿပီလား

အေသခ်ာပဲ ..

သူ႔ညီမေလး မမျမင့္ကုိေတာ့ သူလြမ္းေနမွာ

အေသအခ်ာပဲ...

ခက္ၿပီ

သူ႔ဆိပ္ကမ္းမွာပဲ ၿငိၿငိေနမိတယ္

သူ႔ေမွ်ာ္စင္ေပၚတက္ၿပီး သူ႔ကုိျပန္ျပန္ေမွ်ာ္ေနမိ

သူသေရာ္ခဲ့တဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ကစားကြင္းထဲ

ကံၾကမၼာ ဒုိင္လူႀကီးကုိ ျပစ္တင္ဆဲေရးေနမိၿပီ

သူ တည္ကန္လုိက္တဲ့ ေဘာလုံး

အလွဆုံး ဂုိးျဖစ္သြားခ်ိန္မွာ

သူ...ဟာ ကြင္းထဲမွာ မရွိေတာ့ဘူး...

အဲ့ဒီလုိ နတ္တုိ႔က သူ႕ကိုခိုးဝွက္သြားခဲ့ေပါ့ .... ။




(* ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ႏွင့္စာသားမ်ား)

ဖုန္းျမင့္

အေဝးေရာက္ပင္လယ္ဘေလာ့မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္