ဥတုသပၸါယမျဖစ္လုိ႔
နွာေစးေနရတဲ့ ယုန္သူငယ္ေလးပါကြာ...
ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပက္သက္ရင္
ေစာင္းေျမာင္းေျပာစရာအေၾကာင္းမရွိေပဘူး ။
တေပါင္းတန္ခူးမွာ ေျမာင္းတူးၿပီးစုိက္တဲ့
ေျပာင္းဖူးမုိက္ကေလးေတြေရ
ေရမရွိတဲ့ေခ်ာင္းကုိေတာင္ လုိက္လုိက္ရွာေနရတာေမာတယ္ (မင္းတို႕အတြက္)
ႏႈးညံ့ခဲ့မႈဆုိတာကလဲ ေရႊဖရုံသီးတလုံးရဲ႕အတြင္းသားလုိပါပဲ
ထက္ျခမ္းခြဲလုိက္မွ ဝင္းကနဲတက္လာတာမ်ဳိးပဲမဟုတ္လား
မင္းက ရုတ္တရက္ ထထပ်ံေနေတာ့
ငါကလဲအလန္႔တၾကား စာေတြပ်ံသလုိပ်ံေနရ
အခ်စ္ကုိ အစိမ္းသရဲလုိေမြးမိတဲ့ ဒုကၡက
ငါ့ဂုတ္ကုိ ခြခြစီးေနတာေပါ့
နတ္သမီး ေထာင္ေခ်ာက္မေျပာနဲ႔
ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ေထာင္တာေတာင္ အျဖစ္မရွိခဲ့တဲ့ေကာင္ပါ
အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ သိဘုိ႔အေရး ေန,လာရာ အတင္းမ်က္နွာ မူေနရတာမ်ဳိးေပါ့
အရိပ္၃ပါးနားမလည္တာလဲ မဆန္းပါဘူး
ငါ့အရိပ္ေတာင္ ငါက်ေပ်ာက္ေနတာၾကာၿပီ
ကမၻာႀကီးလဲ ကမၻာႀကီးအေလွ်ာက္
မင္းကလဲ မင္းအေလွ်ာက္၊ ငါကလဲ ငါအေလွ်ာက္
လမ္းေတြကေတာ့ သူ႔ဘာသာသူေပါက္ေနၾကတာပါပဲ
ေျခေထာက္ေတြ လက္ေတြကလဲ ဝဲေပါက္ေနတဲ့ အမ်ဳိးမုိ႔
သူခုိးလုိ႔ေတာ့ မစြပ္စြဲလုိက္ပါနဲ႔
ငါ့ရဲ႕ေမာင္းႏွင္မႈစြပ္ဖားလွည္းကေလးဆုိတာကလဲ
အရွိန္မကုန္ခင္လည္ေနတဲ့ ဂ်င္ကေလးတလုံးသာသာပါ
ေရွ႕ကဆဲြေျပးေနတဲ့ေမာဟ က အထူအပါးနားလည္တဲ့အခ်ိန္မွ
ရပ္လိမ့္မယ္
မနက္ျဖန္ မနက္ကုိးနာရီထုိးရင္
ရြာရုိးကုိးေပါက္ ေရာက္ႏုိင္သေလာက္ေလွ်ာက္ၿပီးမွ
ငါ့အိမ္ကုိ ငါပ်ံမွာ ။
(ငါ့ထံမွ မင္းဆီသုိ႔ ပ်ံသန္းေသာစာမ်ား )
ဖုန္းျမင့္
Sunday, December 27, 2009
Monday, December 14, 2009
ကမၻာေက်ာ္ခ်င္လုိ႔ ကဗ်ာကရာေက်ာ္တယ္ ၊ခြတယ္ ။
ကမၻာႀကီးကုိေက်ာ္ဘုိ႔
ပေရာက္ဇီ 212 နဲ႔စတယ္
ေမးလ္ပုိ႔တယ္
ေမးလ္ျပန္တယ္
အေအးပတ္ေတာ့ ေမးပါခုိင္တယ္
ခ်က္တင္ မွာပြားတယ္ / ဖ်ားမယ္
အခန္႔မသင့္ရင္ နားပါကားမယ္
အစြန္းေရာက္တယ္
လိင္ေသြးၾကြတယ္
ဗုံးၾကဲတယ္
အမုန္းဆြဲတယ္ (ဘာျဖစ္ျဖစ္ပါ)
ထိခ်င္တာလား ၊ ျငိခ်င္တာလား
ဖုိက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး အပ်င္းေျပ လူသတ္တယ္ (ဂိမ္းထဲမွာ)
ေခတ္ေရွ႔ေျပးတယ္
ေဗဒင္တြက္တတ္တယ္
တခုခုထူးျခားရင္
အတိတ္ေကာက္ျပီး ၂ လုံးထီထုိးတယ္
ေငြမခင္တတ္ဘူး
လူကုိခင္တယ္ (လူကုိခင္မွအကုန္ပါတာ)
ကုိယ့္စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ဘုိ႔
မိသားစု အညဳိအျငင္ခံတယ္
ခ်စ္တတ္တယ္
မလြမ္းရဲဘူး
ကဗ်ာဆရာေတြအေပၚမွာ ေယာက္က်ားေၾကာက္ရတဲ့ မိန္းမလို
ရုိက်ဳိးတယ္ . .
လန္းတယ္ ၊ ဂြမ္းတယ္ ၊ ဆန္းတယ္
စိတ္ထက္တယ္ ၊ ေျမြေပြးလုိ အဆိပ္ျပင္းတယ္
ငါ့နာမည္ ဖုန္းျမင့္
ဆက္သြယ္ခ်င္ရင္ Port 443 ဒါပဲ . . . ။
Sunday, December 6, 2009
အခု ဘယ္ႏွစ္နာရီထုိးျပီလဲ ရန္ကုန္
အခု . . . ဘယ္ႏွစ္နာရီထုိးၿပီလဲ
ၾကယ္ေတြကုိမွ်ားျခင္းမွာ သင္ေပ်ာ္ရႊင္ေနၿပီလား
ဂုိးလ္ဒင္းဂိတ္တံတားႀကီးကုိ ခဏထားခဲ့လုိက္ပါ
ဘုရင့္ေနာင္တံတားနားမွာေတာ့ မ်က္ႏွာေတြေသဆုံးၾကတယ္
ၾကည့္ျမင္တုိင္ ငါးေဈးထဲက ေနထြက္ခ်ိန္ ရႈခင္းဟာ အံဩစရာေကာင္းေပရဲ႕
ေနာက္က်ျခင္း ဝတ္စုံဟာ ခ်ဳပ္ရုိးသီခ်ိန္မရေတာ့ဘူး
မနက္ခင္းဆုိ လဘ္ရႊင္သီခ်င္းဆုိရတယ္
လူနဲ႔ကား . . ကားနဲ႔လူ
စပိန္ႏြားရုိင္းသတ္ပြဲေတြလုိေပါ့
ညဥ့္ငွက္ေတြက ေန႔ဘက္ပါ ေဈ းကြက္ခ်ဲ႕ ထြင္တယ္
သန္းေကာင္ထက္နက္တဲ့ ဘဝေတြ ညေတြ ပုိ႔ကုန္အသစ္ျဖစ္လာၾက
အသက္ျပင္းျပင္းမရႈရဲဘူး . . .
ကၽြံက်သြားမွာစုိးလုိ႔ လမ္းသြားတုိင္း ကုိယ္ေဖာ့ထားတယ္
တစျပင္လုိ ႏူးည့ံလြန္းလုိ႔ ၾကယ္ငါးပြင့္ ဟုိတယ္ထဲ
ဂ်ဳိလီ႔ ႏႈတ္ခမ္းလုိ ထူတဲ့
ငါးၾကင္းဗုိက္သားဟင္း ရမလားေမးၾကည့္ တယ္
စစ္ျဖစ္ၿပီးစ ျမဳိ႔ပ်က္ႀကီးလုိ လွလုိက္တာ လြန္ေရာပဲ
အခု . . . ဘယ္ႏွစ္နာရီထုိးေနၿပီလဲ . . .
ငါလား . . . ? ရန္ကုန္မွာေနတယ္
ရန္ကုန္လား . . ?
ခင္ဗ်ားတုိ႔ေျပာသေလာက္လဲ ငရဲမဆန္ဘူး
စိတ္ကူး ယဥ္ထားသလုိ နိဗၺာန္ဘုံ တံခါးဝလဲ မဟုတ္ဘူး . . . ။
MPM
Subscribe to:
Posts (Atom)