ကြၽန္မလက္ထဲမွာ ပုိးေကာင္ေလးေတြေသ

ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆုိတာ က်မ လက္ထဲမွာရွိတယ္
က်မ ဟာ ခန္းေဆာင္ထဲက ရုပ္ပုံကားတစ္ခ်ပ္
၀ွက္ဖဲတစ္ဖဲ
ဘယ္အရာကုိမွ က်မ မျငင္းဆန္ခဲ့ဘူး
ရွင္တုိ႔ ေပ်ာ္ရြင္ဖုိ႔
က်မရဲ႕႕ ပန္းေတြ ပြင့္ေနတာ
ရွင္တုိ႔ ေၾကာက္ေနတဲ့ အရာတြက္
က်မ ဘက္က ေနာက္မတြန္႔ခဲ့ဘူး
မုိးေရခ်ဳိးခ်င္လုိ႔ မုိးရြာထဲသြားတယ္ ဆုိလည္း
ရွင္တုိ႔ သေဘာပ
က်မ မွာ ႏွာေစး ေခ်ာင္းဆုိးေလးေတာင္မွ မျဖစ္
ရွင္ဟာ ဆြဲအားေကာင္းတဲ့ အင္ဂ်င္ဆုိရင္
က်မ ပစၥတင္ေတြ မီးပြင့္သြားပါေစေပါ့
ရွင္ေျပာတဲ့ စကား
က်မ မွတ္ထားပါ့မယ္
စာမဖတ္တဲ့သူဟာ အကန္းတဲ့
ဟုတ္စ
က်မ ဘ၀ရဲ႕ စား၀တ္ေနေရးမွာ
ရွင္တုိ႔ ကဗ်ာေတြဟာ အလကားပဲ
ကမၻာႀကီး ကုိကယ္တင္ၾကမယ့္ အစား
ရွင္တုိ့ဘာသာ အရင္ကယ္တင္ၾကေပါ့
ရွင္တုိ႔ ေျပာတဲ့ အႏုပညာနဲ႔ပဲ
ညဳညဳၿပီး ခရာေနရတာပဲေလ
လူ႔အခြင့္ အေရးထက္စာရင္
က်မ ဘက္က အခြင့္အေရး ရွင္မေတြးမိဘူးလား
ခ်စ္တတ္တယ္ေနာ္
အလုိေတာ့ မလုိက္ဘူး
ရွင္တုိ႔ ေတြဟာေလ
လူခ်င္းတူတူ နဖူးမွာ အစြယ္ေပါက္ခ်င္ေနတဲ့လူေတြ
က်မ စပြန္ဆာရဲ႕ စီးကရက္ျပာၾကားမွာ
ရွင္တုိ႔ စကားေတြ ေခါက္ထားလုိက္ေတာ့မယ္
သိလား . .
ရွင္တုိ႔ အတြက္ က်မ စကား လက္ေဆာင္က
ေသာက္သုံးမက်ပဲ
ေက်ာက္တုံး မ-မ ခ်င္ပါနဲ႔လုိ႔
 ကံမကုန္ေသးရင္ေတာ့ ျပန္ဆုံေသးတာေပါ့
ေန႔တုိင္း ေန႔တုိင္း ပုိးေကာင္ေလးေတြ က်မလက္ထဲမွာ ေသေနတာ
က်မ ဘ၀ရဲ႔ အဓိပါယ္ပဲေပါ့