ေႏြလယ္မီး ( ၄ )

ကပ္ပါးေကာင္တစ္ေကာင္လုိ

အသက္ရႈေနရတဲ့ေႏြဦးမွာ

ေလလြင့္သူ ျမစ္တစ္စင္းပါ

အခ်စ္ရဲ႕ . . .

မင္းမရွိတဲ့ အဓိပၸါယ္မွာ

ဘဝဆုိတာလည္း ခင္တြယ္ခ်င္စရာ မေကာင္းေတာ့ျပန္ဘူး။

ဒီလုိတိတ္ဆိတ္ျခင္း အလယ္မွာ

ညေတြဟာ လွတယ္လုိ႔

ဘယ္သူေျပာခဲ့လဲ . . . ။

ေမာင္ဖုန္းျမင့္

ေႏြလယ္မီး ( ၃ )

အခ်စ္ေရ ..

ေႏြဦးဟာ တေျမ႕ ေျမ႕ ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့

အဝါေရာင္မီးလွ်ံပဲ …

အလြမ္းစိတ္ေတြအုံလာတုိင္း

ေအးခ်မ္းပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႔တယ္

သတိရစိတ္ေတြမႈိင္းလာတုိင္း

မင္းနာမည္ကုိ ဂုဏ္ေတာ္လုိရြတ္ၿပီး

ဘယ္ဖက္ရင္အုံကုိ ဖိထားရတယ္။  

ေမာင္ဖုန္းျမင့္

ေႏြလယ္မီး ( ၂ )

အခ်စ္ေရ ..

ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆုိတာ ငါရွာမေတြ႔ေတာ့တဲ့အရာပါ။

ေႏြဦးဟာ တိတ္ဆိတ္ ပူေလာင္လွခ်ည္ရဲ႕

 ပြဲေတာ္တုိင္းမွာမင္းနဲ႔လြဲမွေတာ့

ငါ့ေန႔ရက္တုိင္းဟာ ငရဲပဲေပါ့။

ေမာင္ဖုန္းျမင့္

၁၅၊ ၀၄ဈ ၂၀၁၉

ေႏြလယ္မီး

အခ်စ္ေရ ..
ေႏြဦးလုိ႔ေတာ့ ေျပာတာပဲ ..
အရူးကုိ မီးဝုိင္းေနတာကေတာ့
သံသရာဆုိတဲ့ ကိန္းဂဏန္း တစ္ခုလုံးေပါ့ ....

ေမာင္ဖုန္းျမင့္

အျငိမ့္မင္းသမီးေလးတစ္ေယာက္လုိ ျငိမ့္ျငိ္မ့္ေညာင္းေညာင္း

ကုိယ္က မင္းကုိ အင္မတန္စြဲမက္စရာေကာင္းတဲ့ အျငိမ့္မင္းသမီးေလးတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္ခဲ့ရသလုိမ်ဳိး ခ်စ္ခဲ့တာ။ မီးေရာင္ေအာက္မွာ လူပ်က္ေတြနဲ႔ေရာ လူေကာင္းေတြနဲ႔ပါ တြဲတာမျမင္ခ်င၊္ မျမင္ဝံ့ခဲ့တဲ့ေကာင္ေလ။ မင္းနဲ႔ ငါ့ရဲ႕ ၾကားမွာ ကန္႔လန္႕ကာေလးတခ်ပ္ျခားခဲ့ရင္ေတာင္ အဲ့ဒီကန္႔လန္႕ကာကုိ ျငဴစူေႏွာင္ဖြဲ႔ သဝန္ေၾကာင္တတ္ခဲ့တဲ့ေကာင္မ်ဳိးပါ။

ကုိယ့္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္က မင္းအေပၚမွာရွိခဲ့တဲ့ ကုိယ့္ခံစားခ်က္ေတြကုိ ထုတ္ေဖာ္ျပဖုိ႔ ရွက္ရြံ႕ခဲ့တဲ့ အားနည္းခ်က္ပဲထင္တယ္။ အဲ့ထက္ပုိခ်င္ရင္ မင္းအေပၚမွာ ဆုိးသြမ္းခဲ့တာေတြပါ ထည့္ေပါင္းေပါ့။  ဆင္ေဝွ႔ရန္ေရွာင္စကားေတာ့ မဟုတ္ဘူး ဒါေတြက ခ်စ္လြန္းတဲ့စိတ္ေတြေၾကာင့္ အသိစိတ္ေပ်ာက္တဲ့အထိ ရုးသြပ္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။

ကုိယ့္အတၱထက္ မင္းကုိပုိခ်စ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ အစြန္းထြက္အတၱက မင္းအတြက္ငါက အရာရာ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ဒါကလည္း ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္က သူ႕ခ်စ္ရတဲ့သူက သူ႕အေပၚမွာ ယုံၾကည္အားကုိးေစခ်င္တဲ့ စိတ္မ်ဳိးပါပဲ။

မင္းနဲ႔ ပက္သက္လုိ႔ ရခဲ့စိတ္ဒဏ္ရာေတြက သိစိတ္မွာေရာ မသိစိတ္မွာ ပါ ဖြဲမီးလုိ တခ်ိန္လုံး တေငြ႔ေငြ႔ေလာင္ေနတာ။ မင္းအတြက္ အရာရာ စြန္႔လႊတ္ရင္ဆုိင္မယ္ ဆုိတဲ့ ႏွလုံးသားအလုိဆႏၵ ေနာက္ကုိ လုိက္မယ့္စိတ္နဲ႔ ကုိယ့္အေပၚမွာ သာမာန္လုိပဲ သေဘာထားမွွာလားဆုိတဲ့ စိ္တ္ၾကားမွာ လူးလြန္႔ေနေအာင္ ခံစားခ့ဲရတာေပါ့။ ဒါေတြကုိ ထုတ္မေျပာျဖစ္ေပခဲ့တာကလည္း မင္းအေပၚမွာ အျမဲသံသယ ရွိေနတယ္လုိ မထင္ေစခ်င္လုိ႔ပဲ။

အခ်ိန္နဲ႔ ႏွစ္အပုိင္းအျခားေတြက အဓိက မဟုတ္ပါဘူး၊ ေလာဘၾကီးတယ္ပဲ ေျပာပါေလ ကုိယ့္ကုိ ကမၻာဦး သမၼာက်မ္းစာလုိ မင္းယုံၾကည္ေနေစခ်င္တာက ကုိယ့္ရဲ႕အစြန္းထြက္စိတ္ပဲ။ မင္းနဲ႔ပက္သက္သမွ် ကုိယ္က ေခါင္းကုိင္ဖခင္လုိ ျဖစ္ခ်င္ေနတာမ်ဳိး။ မင္းၾကဳံေတြ႔ရသမွ် အတိတ္ဆုိးေတြအတြက္ ဥဳံဖြလုိ႔ မန္းမႈတ္ဖယ္ရွားေပး ခ်င္ခဲ့တယ့္ ေမွာ္ဆရာလုိမ်ဳိး ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ။

ဒါေတြက ရယ္ပြဲဖြဲ႔စရာ ျဖစ္ခဲ့ရတာမ်ဳိးေတြရွိခဲ့တယ္၊ ပ်က္ရယ္ျပဳခံခဲ့ရတာမ်ဳိးေတြရွိခဲ့တယ္။ နာက်င္ရပါတယ္။ ေၾကကြဲစြာထိခုိက္ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေတြကုိ မင္းနားလည္ ယုံၾကည္ေပးႏုိင္တဲ့ တစ္ေန႔ ရွိေနမယ္ဆုိတာလည္း ယုံၾကည္ခဲ့ပါတယ္။

ကုိယ္ဟာ မင္းနဲ႔ပက္သက္လုိ႔ ရူးေနတာ နာရီစကၠန္႔တုိင္းေပါ့။ အေဝးကုိေျပးထြက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေ

တြလည္း ရွိခဲ့တာပဲ။ ဘဝတုိင္းဟာ ေႏွာင္ၾကဳိးေတြနဲ႔ ရစ္သုိင္းထားတာလုိ႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ရင္ ငါ့ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးခ်ည္တုိင္က မင္းပါပဲ။ ငါ့ဆုံးရႈံးခဲ့ရတဲ့ မင္းအေပၚၾကင္နာခြင့္ေတြလည္း ဆက္ရခြင့္လုိခ်င္ပါတယ္။

ခ်စ္ခဲ့ၿပီးေသာ၊ ခ်စ္ခဲ့ရေသာ ခ်ဳိတဲ့ (ရဲ႔႕/မယ့္) အခ်စ္ေတြနဲ႔ ေဟာဒီကမႅာမွာဆက္လက္အသက္ရွင္ ေနခ်င္ပါတယ္။

မင္းအတြက္ သံသရာတစ္ခုလုံးစာ ေက်းကၽြန္ျဖစ္ခ်င္ေနသူတစ္ေယာက္။

M.P.M

မင္းက ေအးေဆးဆုိေပမယ့္ ငါ့မွာေသေရး၊ရွင္ေရး

အဆုံးစြန္ေလာင္ကၽြမ္းမႈမွာဘယ္ေတာ့မွ ေသြးမတိတ္မယ့္ ဒါဏ္ရာနဲ႔နာက်င္မႈဟာ နာက်ဥ္းေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္လုိ အူတယ္။ အုိ .. ဘယ္လုိ ငရဲလဲကြယ္ . . .ဘုရားအဆူဆူခၽြတ္ေတာင္ မကၽြတ္ပါရေစနဲ႔။

ေလဟာနယ္ထဲမွာ ျပာမႈန္ေတြလုိ လြင့္ထြက္သြားလုိက္တယ္၊ ဘဝဟာ ဘာလုိ႔ ႏွမ္းေစ့ေလးေလာက္ေတာင္ ျငိမ္းေအးခြင့္မရတာလဲ။ ဒါးစက္၊ လွံစက္ အနႏၱဟာ ဘယ္ဘက္ရင္အုံထက္မွာ ငရဲပြက္သလုိ ကခုန္ေနတယ္။

သူရူးတစ္ေယာက္ပါ၊ နင့္နင့္သည္းသည္း ရူးမုိက္ခဲ့ဖူးသူပါ၊ မေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဆည္းဆာေရာင္ အလ်ံျငီးျငီး ေပ်ာ္က်သြားတယ္။ ေတေလ ငွက္ရုိင္းရဲ႕ ေအာ္မည္သံစူးစူးဟာ ပိုရူးေစခဲ့ေပါ့။ အေမွာင္ဟာ အဆိတ္ျငိမ္ဆုံး ျငိမ္သက္ခဲ့ပါၿပီ။

အနက္ေရာင္ ပြင့္ခ်ပ္ေတြဟာ ေၾကာက္မက္ဖြယ့္ တခဲနက္ဟီသံျပဳတယ္။ ဗဟိုျပဳရာအရပ္မွ ဖဲ့က်ဥ္ေရွာင္ခြာသူအတြက္ ထမ္းပုိးပုိ႔ေဆာင္ရသူ ေျမနီလမ္းေဟာင္းေလးလည္း က်န္းမာေရး မေကာင္းေတာ့ဘူး။

နတ္ဆိုးတမန္ရဲ႕ ဦးေခါင္းက မီးလွ်ံနဲ႔တူတဲ့ ေျမြဦးေခါင္းေတြထြက္လာတယ္။ ေျခာက္ေသြ႕ဖြယ္ ရွင္သန္ျခင္းဟာ ျငီးေငြ႕စရာမေကာင္းဘူးလား။ အုိ အိပ္မက္ထဲမွ အရိပ္တုိ႔ စိတ္၏ ေလလြင့္ရာအတုိင္းသာ ဦးတည္ရြက္တုိက္ပါေလ။

ၾကားလား ေအးစက္စက္ မရဏေတးသြား ရဲ႕ ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ သံျပဳိင္တီးမႈတ္လုိက္သံ။ ရႈံးနိမ့္သူ ဘူတာေလးဟာ တေရြ႕ေရြ႕ ထြက္ခြာသြားရေတာ့မွာပါ။ ေကာင္းေသာ ဘဝပါလို႔ ႏႈတ္ဆက္လုိက္ပါတယ္ ညခင္းေရ။

မင္းနံနက္ခင္းတုိင္း အတုိင္းမသိလင္းပါေစ၊ ဆာယုိနာရာပါ ခ်ဳိခဲ့ဖူးတဲ့ အခ်စ္၊ . . .

 M.P.M

ငါ့ရန္သူအတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္း

ငါ့အလံေတာ္လုိ႔ ေျပာၿပီး မင္းဆံပင္ေတြျပာက်သြားတာ

ေစာင့္ၾကည့္ေနလုိက္တယ္။

ခြဲထြက္ခြင့္ေတာင္းတဲ့ မင္းနယ္ေျမတုိင္းကုိ

ဗုဒံၶသရဏံ ပန္းေတြ စုိက္ခုိင္းထားလုိက္တယ္။

တရားမမွ်တႏုိင္ရင္

အာဏာနည္းနည္းေလာက္ မွ်ပါလား။

ဘဏ္ဓားျမ မျဖစ္ခ်င္ဘူး

မင္းငရဲခန္းမွာပဲ သုံ႔ပန္း ျဖစ္ခ်င္ေနတာ။

မင္းႏုိင္ငံေတာ္ကုိမၾကည္ညိဳဘူးေျပာတဲ့

အေလာင္းတုိင္း လွ်ာျဖတ္ၿပီး

မီးခံေသတၱာလုပ္ထား လုိက္တယ္။

ငါ့ျပည္တြင္းစစ္မွာ

ခ်ဳိးျဖဴငွက္တုိင္းက လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ေရး သမား

ငါ့ႏုိင္ငံသားတုိင္းက မင္းရမၼက္ကုိ ဦးညႊတ္ၿပီး

မင္းအခ်စ္ကုိၾက အာဏာဖီဆန္တယ္။

မင္း သားအိ္မ္ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ

ပုိးမႊားေတြက ဥပေဒစုိးမုိးေရး သေႏၶတည္ခ်င္ေနတယ္။

ဇြန္ဘီေတြ ခ်ီတက္သြားေတာ့

အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လုိ႔ စာတမ္းထုိးလုိက္ၾကတယ္။

မင္းတစ္ခါက်ဆုံးတုိင္း ငါ့ႏုိင္ငံေတာ္မွာ

အာဇာနည္တစ္ပါး လို႔ ေဝါဟာရ အသစ္ထြင္တယ္။

ဧကရာဇ္ေတြေပ်ာ္ရုံ သက္သက္နဲ႔

မင္းရင္သားေတြကုိ ေျမျမဳပ္ဗုံးမလုပ္လုိက္ပါနဲ႔

စစ္ၾကီးၿပီးေတာ့ ေဝလငါးေတြ အပါအဝင္

ႏုိ႔တုိက္သတၱဝါေတြ မ်ဳိးတုံးသြားၿပီေျပာတယ္။

စစ္သတင္းတုိင္းကုိ မင္းႏုိ႔ရည္ေတြ ျဖန္းၿပီး

ေမတၱာပုိ႔တယ္။

ရင္ေသြးေတြ လွဲေလ်ာင္းေနတဲ့ ေျမေပၚက

က်ည္ဆံခြံတုိင္းေတာ့

ပန္းအုိးလုပ္လုိ႔ ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ

မေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့ဖူး ဆုိရင္ေတာ့ တံပုိးခရာသာမႈတ္လုိက္

ေဟာဒီ့ကမၻာဆုိတာကုိ ေဒဝတာေတြ ကယ္တင္ေနတုန္း

မင္းက ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းဆုိ

ငါက မင္းအတြက္အခ်စ္သီခ်င္းဆုိမယ္။

ေမာင္ဖုန္းျမင့္

24.03.2019

11:00 PM