သန္စြမ္းၿပီး တြန္လိမ္ေနတဲ့
သူ႔လက္ေမာင္းေတြနဲ႔
ကၽြန္မခါးကုိ တင္းတင္းရစ္ပတ္ထားတယ္
သူ႔အၾကည့္ တစ္ခ်က္နဲ႕ပဲ
ကၽြန္မကုိ ညွဳိ႕ယူခဲ့တာေလ
ကၽြန္မစိတ္ကုိ
ဟုိး . . . . အထက္ကုိ ပစ္တင္
ဟုိး . . . . အ၀ိစိကုိ ပစ္ခ်
အဲ့ဒီလုိ သူကစားေနခဲ့တာေပါ့
သူ႕ေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္မ အရာရာကုိ ေမ့သြားခဲ့တာ
ၾကမ္းျပင္ေပၚလူးလိမ့္ေနတဲ့
သူ႔ခႏၶာကုိယ္ကုိ
ကၽြန္မ တပ္မက္ေနမိတယ္
ရြံရွာဖြယ္လုိ႔ ရွင္တုိ႔ထင္ေနတဲ့
သူ႕အေရျပားေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ကုိ ကၽြန္မစြဲလန္းေနတယ္
အခုဆုိ ...
( ရွင္တို႔သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ )
ကၽြန္မ ေဘာ္ဒီတခုလုံးကုိ
သူရစ္ပတ္ ဖုံးလႊမ္းထားလုိက္ၿပီ
အရုိးအဆစ္ေတြ အားလုံး
ေၾကမြသြားေအာင္ ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲဆန္႕လုိက္တယ္
ကၽြန္မ ေခါင္းေပၚ သူ႔ခံတြင္းထဲက
အရိအခၽြဲေတြ အန္ခ်လုိက္ၿပီ
ေဟာၾကည့္ .. ကၽြန္မ ေျခသည္းေလးေတြက စ
တျဖည္းျဖည္း ၀ါးမ်ဳိေနၿပီ
`ကၽြန္မ ေပ်ာ္လုိက္တာ ´
MPM
2 comments:
ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ျဖစ္ေနတာ..ဆီဆြတ္ထားလို႔ပါ..
ဂၽြန္စတိန္းဘက္ရဲ႕ ေျမြဆိုတဲ့ ၀တၳဳတိုေလးကို ဖ်ပ္ခနဲ သတိရမိတယ္။ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္ဖတ္မိတဲ့အခါ ျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့ ဓာတ္တစ္မ်ိဳး အခုရမိတယ္။
Post a Comment