Saturday, October 31, 2009

လူစားထုိးခံလုိက္ရတဲ့တေစၦ



ပွ်မ္းမွ် အပူခ်ိန္ ဖာရင္ဟုိက္ဒီဂရီ
ဘယ္ေရႊ႕ဘယ္မွ်

ဒီေကာင္ေလး ကုိယ္ေတြေတာ္ေတာ္ပူေနပါလား
နားထဲက သဲသဲကြဲကြဲမၾကားဘူး
ေလေတြက တအူးအူး
ေဇာေခၽြးေတြက ေရတံခြန္လုိ စီးဆင္း
လည္ေခ်ာင္းထဲမွာ မီးေလာင္တုိက္ႀကီးလား
သတိက မရတခ်က္ ရတခ်က္
မိွန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ျမင္ကြင္းထဲ
အေမ့ပုံရိပ္ က တေျဖးေျဖးေဝဝါး

"အား" !! ..
ေအာ္သံက ပဲ့တင္ျပန္မလာဘူး

ဒါ .. မြန္႔ခ်္ရဲ႕ ပန္းခ်ီကားမွ မဟုတ္တာ
စိတ္မလြတ္သြားေစနဲ႕
ဘုရားတရားကုိအာရုံျပဳ

ႏွာသီးဝေလးမွာ သတိေလးကပ္
အာနာပါနေလး ရႈၾကည့္ပါလား

မရဘူး . . .
ေဝဒနာႏုပႆနာမွာ နာက်င္မႈမေလွ်ာ့ပါးဘူး

ထိန္းထားတဲ့ၾကား က အာရုံကလြင့္ကနဲပါသြားတယ္
ဟုိမွာ . . .
ပါရီျမဳိ႕က လမ္းမေတြလား

ေသခ်ာၿပီ
အဝါေရာင္ကေဖးမွာထုိင္ေနတာ တေစၦ .. ဗန္ဂုိး

"ခင္ဗ်ား အရူးပဲ" လုိ႕ေျပာလုိက္တယ္
"ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ မိန္းမက ကုိယ္ကုိ႕ျပန္သတ္တာခံလုိက္ရတဲ့ "
"အသုံးမက် လြန္းတဲ့ တေစၦ"
သူက လက္ခုပ္လက္ဝါးေတြ တီးၿပီးသေဘာက်လုိ႔
"မင္းကုိ ငါ့ေနရာမွာ အစားထုိးဖုိ႕ေစာင့္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာၿပီ"
ေအးစက္စက္ ျပန္ေျပာတယ္
သူ႕စကားဆုံးမွ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ကလဲ
အသတ္ခံလုိက္ရတဲ့
တေစၦတေကာင္မွန္းသိလုိက္ရတယ္ အေမ . . .။




ဖုန္းျမင့္

Wednesday, October 28, 2009

အပ်င္းေျပ အေပ်ာ္ဖတ္

အပ်င္းေျပခ်င္လုိ႔ အေပ်ာ္ပဲဖတ္ဖတ္
အေရျပားေပၚက အယားေျပေအာင္
တကုိယ္ရည္ အာသာေျပ ခ်င္ေနတဲ့စိတ္
ကိစၥက ထိပ္ဝ ေရာက္ခါနီး
တကုိယ္လုံး ၾကက္သီးေတြ ဖ်န္းဖ်န္း ထ
ေညာင္ဦး ကမ္းပါး(ကဘား)ၿပဳိ ေတာ့
စမၺနဂုိရ္က နမ /ႏြားမ ေတြ ေဈးေပါင္က်ဳိးတယ္ပဲေျပာလုိက္မယ္
ခါလာႀကီးက မာလကီးမယားခင္
မာလကာသီးမွ စားခ်င္တယ္ဆုိလုိ႔
အေရးတႀကီးေျပးဝယ္
ေဂြးသီးသယ္ပဲ ေတြ႔ေတြ႕ေနတယ္
ဒီေမာင္က ေဆးဘဲ / ဟုိဘဲက ဖြန္ေၾကာင္
အခြံ(အခြန္) ေဆာင္ရန္ ၊ ေရွာင္ရန္ မ်ားမွာ
မိမိတုိ႔ႏွင့္ မသက္ဆုိင္ပါေၾကာင္း . . .
ခက္ခက္ခဲခဲ၊ ပင္ပန္းတႀကီး၊ တပ္ဆင္မႈႀကီး ရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွ
ဇာေဘာ္လီခ်ိတ္ ျပဳတ္ထြက္ျခင္း
ကဲ . . . ဒါကုိပဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔သိတယ္ဆုိတဲ့
အႏုပညာနဲ႕ ဘာသာျပန္ၾကည့္စမ္းပါ
တခဏတာ လမ္းလြဲ ေအာင္ျမင္မႈ
( အထြဋ္အထိပ္ ေရာက္မွ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ပဲၾကာမယ္ )
တပ္မက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႕
ေခၽြးသံတလုံးလုံး အားထုတ္ၾကဳိးပမ္းမႈရဲ႕ ေနာက္ကြယ္
ေဟာ . . . ဒါဟာ . . .ကဗ်ာ ျဖစ္တယ္
ေဟာ . . . ဒီလုိမ်ဳိး . . . ကဗ်ာေတြရမယ္
တလေဟာ ၊ တရစပ္ ပန္းထြက္လာတဲ့ကဗ်ာမ်ား
(ခင္ဗ်ားေလးတုိ႕အတြက္ သီးသန္႕စပါယ္ရွယ္)
ဖတ္ခ်င္လဲ ဖတ္ ၊ မဖတ္ခ်င္လဲေန
ျပတုိက္ထဲမွာ သိမ္းခ်င္သိမ္း ၊ က်ပ္ခုိးစင္ေပၚတင္ခ်င္လဲတင္
နမ/ႏြားမ ေတာ္ ညဳိျပာညက္မ်ား
အားလပ္ရင္ ခါးစပ္မွာ ဆင္ဘုိ႕
(လတ္လွ်ား လတ္လွ်ား လုပ္ေနမယ့္အစား )
ေဟာဒီမွာ . . .လမ္းေဘးက ကဗ်ာေတြ
ပူပူေႏြးေႏြး အထူး ျပဳလုပ္ဖန္တီးေပးေနပါပီ



ဖုန္းျမင့္

Monday, October 26, 2009

ပုတ္သင္ညဳိ ကမၻာသစ္ျပဇတ္




ဝိေဒဟရာဇ္ ေခတ္ မွ တေကာင္စ ႏွစ္ေကာင္စက်န္ခဲ့ေသာပုတ္သင္ညဳိမ်ားသည္၂၁ ရာစုထဲတြင္မ်ဳိးပြားမႈႏႈန္း လွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္ျဖင့္ အုံလုိက္က်င္းလုိက္ ႀကီးထြားလာေနၾကပါသည္ . . . ။


ထုိ ပုတ္သင္ညဳိတုိ႔သည္ မိမိကုိယ္ မိမိတုိ႔ ကမၻာဦး ဒုိင္နုိေဆာမ်ားမွတဆင့္ ေရြ႕လွ်ားဆင္း သက္လာၾကသူမ်ားဟု သက္ဝင္ ယုံၾကည္ၾကပါသည္ . . . ။


ပုတ္သင္ညဳိတုိ႔ ၏ သမုိင္းေခတ္ ျဖတ္သန္းမႈ အေတြ႕အၾကဳံမ်ားအရ ရာစုသစ္ထဲတြင္ အေရာင္ေျပာင္းရုံမွ်ျဖင့္ လုံျခဳံမႈမရွိေတာ့ဘူးဆုိျခင္းကုိ သိရွိလာၾကၿပီး ပုတ္သင္ညဳိ ပါရာဒုိင္း အေျပာင္းအလဲျဖစ္ဖုိ႔ ပုတ္သင္ညဳိ ရီေဗာ္လူးရွင္း တခု ျပဳလုပ္ခ်င္လာၾကပါသည္ ။



ထုိ႔ေၾကာင့္ ပုတ္သင္တုိ႔သည္ . . .
အၿမဲတန္းသင္ယူေနရမည့္ ပုတ္သင္ညဳိ အဖြဲ႕အစည္းဟု ခံယူလုိက္ၾကၿပီး ၊ပုတ္သင္ညဳိ ဂ်င္နေရးရွင္းမ်ား ၏ ဇီဝမ်ဳိးစိတ္ ျမွင့္တင္ေရးအတြြက္ ကမၻာအရပ္ရပ္ရွိ ၿမဳိ႕ေတာ္ အသီးသီး၏ ေျမေပၚ ၊ ေျမေအာက္ ေန ၾကြက္မ်ား ဆီမွ သင္ယူေလ့က်င့္ျခင္း (တပါးသူမ်ား သုိေလွာင္ သိမ္းဆည္းထားျခင္းမွ အလစ္အငုိက္ ရွာေဖြ စားေသာက္ တတ္ေစရန္ ) ၊ ကမၻာ့ တုိက္ႀကီးမ်ား အသီးသီးတြင္ မွီတင္းေနထုိင္ၾက ကုန္ေသာ က်ီးကန္းမ်ားဆီမွ သင္ယူျခင္း (က်ီးကန္းမ်ား ၏ အမူအက်င့္ ဓေလ့ စရုိက္မ်ားကုိမူ ျမန္မာ့ စြယ္စုံ က်မ္း မ်ားတြင္ အက်ယ္ရႈရန္ ။ မွတ္ခ်က္ ။ ။ဘရန္ဒြန္လီ၏ The Crow ဇတ္ကားကုိ ပုတ္သင္မ်ား အသဲစြဲ ႀကဳိက္ ႏွစ္သက္ၾကပါသည္ ။ ) ပုတ္သင္မ်ားသည္ မိမိတုိ႕၏ ပညာရည္ ျမင့္မားေရး ၊ က်မ္းႀကီး ၊က်မ္းခုိင္ မ်ားႏွင့္ စာႀကီးေပႀကီးမ်ားတြင္ ကၽြမ္းက်င္ ႏွံ႔စပ္ ႏုိင္ေရးအတြက္ ပုိးဟတ္မ်ား၊ ျခမ်ား ဆီမွလည္း သင္ယူေလ့က်င့္ ၾကပါေသး သည္ ။



ပုတ္သင္မ်ားသည္ ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအဝန္းႏွင့္တကြ လူမႈအဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးတြင္ ပူးေပါင္းပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ ႏုိင္ေရးအတြက္ စားဖားမ်ား ၊ဖားျပဳတ္မ်ား ၊ ဖားခုံညင္းမ်ား ၊ ဖားလတက္မ်ား ၊ ေက်ာ္စံေကးမ်ား ( ဖားဟူသည့္ အကၡရာ စာလုံးေပါင္းပါဝင္သည့္ သက္ရွိမ်ားမွ အစ၊ စြတ္ဖားလွည္းအဆုံး ) ထံမွ လည္း အပတ္ တကုတ္ ၊ႀကဳိးစားပမ္းစား သင္ယူေလ့က်င့္ခဲ့ ၾကပါသည္ ။ ( ဤေနရာတြင္ ပုတ္သင္မ်ား၏ ၾကဳိးစားအားထုတ္မႈ ကုိ ေလးနက္ေပၚလြင္ေအာင္ မည္ကဲ့သုိ႔ ေရးသားရမည္ကုိ ကၽြႏု္ပ္ အမွန္တကယ္ မသိရွိခဲ့ပါ ။ )



ပုတ္သင္မ်ား သည္ အျမင္ က်ယ္ေစေရးအတြက္ ဇီးကြက္မ်ား ထံမွ သင္ယူျခင္း ၊ ျမင့္ျမင့္ပ်ံ၍ ေဝးေဝးျမင္ႏုိင္ေစရန္ လဒမ်ား ဆီမွ သင္ယူျခင္း ၊ အညွီ ၊ အေဟာက္ရွိရာ ဆီသုိ႔ အုပ္ဖြဲ႕ ေပ်ာ္ပါးႏုိင္ေရးအတြက္ ယင္ေကာင္မ်ား ဆီမွ သင္ယူျခင္း ၊ အစရွိသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ား ကုိမူ ဤေနရာမွ ေန၍ အက်ယ္တဝင့္ မေရးသား မေျပာဆုိလုိေတာ့ပါ ။



ပုတ္သင္မ်ားသည္ ကမၻာျပားၿပီ ဟူေသာ အယူအဆကုိလဲ လက္ခံယုံၾကည္ၾကပါသည္ ။ ထုိ႔အျပင္ ပုတ္သင္မ်ား သည္ေခတ္သစ္ စိတ္ပညာကုိ ကၽြမ္းက်င္လာၾကသည့္ အေလွ်ာက္ ၊ စိတ္ပညာ သေဘာတရား အရ အုပ္စုဖြဲ႔ ဖိအားေပးျခင္းသီဝရီ ( Group pressure ) ကုိ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသုံးခ် လာႏုိင္ၾကပါသည္ ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ . . . pokethinnyo@gmail.com ဟူ၍ ေမးလ္ အေကာင့္တခု ျပဳလုပ္ကာ ကမၻာ့ ေနရာေဒသ အသီးသီးရွိ ပုတ္သင္မ်ားကုိ ဆက္သြယ္၍ ခ်က္တင္မ်ားတြင္ ပုတ္သင္ ပဓါန ဝါဒ ကုိ တြင္တြင္ က်ယ္က်ယ္ ျဖန့္ျဖဴး ျခင္း ၊ ပုတ္သင္ မ်က္ႏွာ စာအုပ္ အမည္ရ ဆုိရွယ္ နက္ေဝ့ါ ကင္း ဝဘ္ဆုိဒ္မ်ားတြင္ ဖန္ကလပ္မ်ား ထူေထာင္ၾကျခင္း ၊


ထုိ႔အျပင္ မိမိတို႔၏ ဝါဒေရးရာမ်ားကုိ စိစစ္ျဖတ္ေတာက္ျခင္း အႏၱရာယ္မွ လြတ္ကင္းရန္ အလုိ႕ငွာ ဂူဂယ္မွ အလကားပဲတင္းကုိ ေဈးမဆစ္ပဲ ရေသာဘေလာ့မ်ားတြင္ www.http//pokethinnyo.blogspot.com ဟူေသာ စာမ်က္ႏွာကုိဖန္တီးကာ ပုတ္သင္ညဳိအႏုပညာ အမည္ရ ကဗ်ာ ၊ စာေပ၊ ေဆာင္းပါး၊ အက္ေဆး မ်ားကုိ ေရးသားတင္ျပလာၾကပါသည္ . . . ။ ထုိအခ်ိန္မွ စ၍ Art For Pokethinnyo Sake အႏုပညာသည္ ပုတ္သင္ညဳိ မ်ား အတြက္ ဟူေသာဝါဒတခုသည္လည္း ပ်ံ႕ႏွံ႔တြင္က်ယ္လာပါေတာ့သည္ ။





ဤကဲ့သုိ႔ ဂုဏ္အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္ဝေသာ ပုတ္သင္မ်ားကုိ ဂုဏ္ျပဳႀကဳိဆုိေသာ အားျဖင့္ ကမၻာေပၚရွိ ႏုိင္ငံႀကီးတႏုိင္ငံမွ ထုတ္လုပ္ေသာ ကြန္ဒုံမ်ားကုိ ပုတ္သင္မ်ား ျဖင့္အမွတ္အသားလုိဂို ျပဳလုပ္ကာ အေဖာ္ ဟူေသာ အမွတ္တံဆိပ္ျဖင့္ ေဈးကြက္တြင္ တြင္က်ယ္စြာ ျဖန္႔ျဖဴး ေရာင္းခ်ခဲ့ပါေတာ့သည္ ။



ေနာက္ဆက္တြဲအေနျဖင့္ ထပ္မံသိရွိရသည္မွာ ေရာခ့္ပုတ္သင္စတီးဝပ္ သီဆုိေသာ ေယာယိမ္းလုိက္ ဘသား ယိမ္း လုိက္ အမည္ရွိေသာ ေရာခ့္ ေတးဂီတ အယ္လ္ဘမ္မွာ ပုတ္သင္မ်ား ၾကားတြင္ အေရာင္းရ အတြင္က်ယ္ဆုံး ျဖစ္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္ ။



ဤတြင္ အက္ေဆးဟူေသာ ေလဘယ္လ္ကပ္၍ ကၽြႏု္ပ္ ေရးခ်င္ရာ ေလွ်ာက္ေရးေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ား နိဌိတံ ပါ၏ ... ။



ဖုန္းျမင့္
(ခတၱ ပုတ္သင္ညဳိ ယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားရာအရပ္ )

Sunday, October 18, 2009

ေဒးဗစ္ေကာ္ပါးဖီးလ္ လုိ ငါတုိ႔႔ရဲ႕ ေဖ်ာက္ဖ်က္ခဲ့မႈမ်ား ။



မီးလင္းဖုိေလးေရွ႕မွာပဲ

ငါ့ကုိယ္ငါ ျပန္ေႏႊးေနရတယ္

ငါ့တုိ႔ရဲ႕ညစာေတြဟာ လဲ ငါတုိ႔လုိေအးစက္ၾကလုိ႔ . . .

”ကမၻာေၿမႀကီးအေပၚမွာ လူသားေတြဟာ

မေတာ္မတရားက်င့္ခဲ့တယ္ “ . . .

အဲ့ဒီလုိ . . .

ငါတုိ႔အၿမဲစားသုံးေနၾက ပြဲေန၊ ပြဲထုိင္္ စကားလုံး ေတြနဲ႕

ဧည့္ခံပြဲေတြဟာ ေတာက္ပ အသက္ဝင္ခဲ့ၾကရ . . .

ညညဆုိ . . .ငါ တုိ႔ဟာ

ဘဂၢဒက္ၿမဳိ႕က လမ္းႀကဳိ လမ္းၾကားေတြကုိ

ေမာ္နီတာ ဖန္သားျပင္က တဆင့္သြားတယ္ . . .

ငါတုိ႕ရဲ႕ အၾကင္နာတရားဟာ

ကီးဘုတ္က ခလုတ္ေတြ အေပၚမွာ

”ဧရာဝတီဒယ္လ္တာက မိဘမဲ့ ကေလးသူငယ္ေတြကုိကြာ” . .

အခုလုိေျပာလုိက္တဲ့ ငါ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕စာနာမႈဟာ

သူ႔လက္ထဲက ျပာမေၾကြေသးတဲ့ စီးကရက္ရွည္လုိပဲ

ရွည္ရွည္ေမ်ာေမ်ာ ႀကီးတုိးထြက္လာခဲ့ . .

ငါတုိ႔ဟာ . . .

ဆပ္ျပာပူေဖာင္းေတြ မႈတ္ထုတ္လုိက္သလုိ

စကားလုံးေတြ တဖူးဖူးမႈတ္ထုတ္ ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေဆာ့ကစားၾက

ငါတုိ႔ရဲ႕ . . .ဝမ္းနည္းေၾကကြဲမႈကုိ

အိမ္ေျမွာင္တေကာင္လုိ တကၽြတ္ကၽြတ္ စုတ္သတ္ျပ လုိက္ၾက

ငါတုိ႔ဟာ လူပီပီသသ ၊

ငါ့တုိ႔ ရဲ႕ . . . ဒုကၡတရားကမွ

စၾကဝဠာႀကီးထဲ က မဟာအခက္ခဲျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း

စီကာပတ္ကုံး ဖြဲ႔ႏြဲ႔လုိက္ၾက

ငါတို႔ . . . အတၱေတြ ထူပိန္းထလာတဲ့အထိ

ေဆးသားေတြ တလႊာၿပီးတလႊာ အသပ္ရပ္ဆုံး တင္ၾက

လူတုိင္းက စုိးရိမ္ေရမွတ္ ေရာက္ေနခ်ိန္မွာ

ငါတို႕ၾကမွပဲ ထူးကဲဒီေရ တက္သလုိမ်ဳိး

ငါတုိ႔ဟာ ေျပာဆုိရယ္ေမာခဲ့ၾက

ဒီလ အတြက္ အိမ္ကုိေငြလႊဲၿပီးၿပီးဆုိတဲ့အေၾကာင္း

သရီးဂ်ီအုိင္္ဖုံးနဲ႔ ဆက္သြယ္ေျပာခဲ့ၾက

ငါတုိ႕စကားလုံးေတြဟာ ပလုံစီၿပီး

ဘေလာ့စေပါ့ေဒါ့ကြန္ ထဲ ေမ်ာပါခဲ့ၾက

ငါတုိ႔ဇတ္ရွိန္ အျမင့္တက္လာဆုံးအခ်ိန္မွာ

ငါတုိ႕ဟာ ေဒးဗစ္ေကာ့ပါးဖီးလ္လုိ

ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ႀကီးကုိ ေဖ်ာက္ဖ်က္္လုိက္တယ္ . . .

ဘဂၢဒက္ၿမဳိ႕ႀကီးကုိ ေဖ်ာက္ဖ်က္လုိက္တယ္ . . .

ငါတုိ႔ရဲ႕ အဆုံးစြန္ခံစားမႈေတြဟာ

ဒီညနဲ႔ မဆန္႕ေတာ့ဘူးလုိ႕ ယူဆၿပီး

ငါတုိ႕အေရွ႕က ေမာ္နီတာဖန္သားျပင္ကုိ

Alt+F4 နဲ႔ ရွပ္ေဒါင္းပိတ္ခ်လုိက္ေတာ့တယ္ . . . ။ ။





ဖုန္းျမင့္

Wednesday, October 14, 2009

ျမဒါလီသုိ႔ ...တမ္းခ်င္းမ်ား (၃)





မင္းရဲ႕ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ ၾကက္ေျခခတ္လုိက္ အဲ့ဒီအေပၚမွာ ငါ့ဦးေခါင္းကုိတင္ အႏၱရာယ္ ဆုိတဲ့ အမွတ္ တံဆိပ္ ကုိ ငါ့ရင္ဘတ္ေပၚမွာ ခတ္ႏွိပ္လုိက္ပါ ျမဒါလီ ဒါဟာ မင္းစစ္ေျမျပင္ေပၚမွာ က်ဆုံးသြားရတဲ့ အညၾတ စစ္သည္ ငါ့အတြက္ မင္းရဲ႕ ႀကီးျမတ္ေသာ ကရုဏာနဲ႔ စြန္႔က်ဲလုိက္တဲ့ ဆုလဘ္ သုိ႔မဟုတ္ သူရဲေကာင္းမွတ္တမ္းဝင္ သံမဏိၾကက္ေျခ ပဲေပါ့ . . ။




ေန႕တလြမ္းလြမ္း ၊ ညတေဆြးေဆြး ဒီအခန္းထဲမွာ ငါ ေတးခ်င္းမဆုိခ်င္ေတာ့ဘူးကြယ္ . . . အေဝးက ၾကားရတဲ့ ဥဩ ငွက္သံဟာ ေႏြဦးရဲ႕ အခ်က္ေပး တပ္လွန္႔လုိက္သံလား . . . ငါ့နားထဲမွာေတာ့ ငါ့ဈာပန ေတးသြားလုိ႔ပဲ ၾကားတယ္ ။ မင္းနာမည္ကုိ သတိရလုိက္တာနဲ႕ ငါ့ေကာင္းကင္တခုလုံးဟာ ရုတ္တရက္ ဗုံးႀကဲေလယဥ္ေတြ ျပည့္ႏွက္လာသလုိမ်ဳိးပဲ ငါ့မွာ သက္သာရာ ဗုံးခုိက်င္း လုိက္ရွာမိတယ္ . . . ငါ့ဟာ ေနစရာ ၊ ေျဖစရာ မရွိရွာတဲ့ ေလလြင့္ သူပါ . . မင္းရင္ခြင္ က်ေပ်ာက္သြား ရတဲ့ အရူးတေယာက္ရဲ႕ ေကာင္းကင္ေပါ့ကြာ . . . စိတ္သက္သာရာ ရလုိ ရျငား သီခ်င္းနားေထာင္မိေတာ့ ပ်ံ႕လြင့္လာတဲ့ သံစဥ္က . . . . "မေပ်ာ္ပါဘူး . .ႏွင္းဆီျဖဴ . . မင္းမရွိတဲ့ ဘဝ" . . ကုိခင္ဝမ္း ဆုိတဲ့ "ႏွင္းဆီျဖဴ ရဲ႕ အေဝးကလူ " တဲ့ . . ဘုရား .ဘုရား ငါ့ယုိင္နဲ႔က်သြားပုံမ်ား ဘယ္လုိျပန္ေျပာျပ ရမလဲ ေဆာက္တည္ရာ မရေတာ့ဘူး ငါ့မွာ.. ..ကုိခင္ဝမ္းဆုိေနတာ မဟုတ္ပဲ သင္းကြဲ ဝံပုေလြတေကာင္ရဲ႕ လမင္းကုိ ေမာ့ၾကည့္ ၿပီး နာနာၾကည္း ၾကည္း အူလုိက္သံလုိ႔ ျမင္ေယာင္လာမိတယ္ ငါ့လက္ေတြ ကတုန္ကယင္ နဲ႕ ခလုတ္ကုိ အျမန္ေျပးပိတ္လုိက္ရတယ္ . . . ခံႏုိင္ရည္ ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ပါတယ္ ျမဒါလီ . . ။



တခ်ိန္က ပင္လယ္ကမ္းစပ္နားမွာ မင္းေျခရာေလးေတြ က်န္ေနရစ္ခဲ့မလား ျပန္ရွာၾကည့္မိျပန္တယ္ . . . ေသာင္ျပင္ေပၚမွာမင္းေျခရာေတြ ငါမေတြ႔ပါဘူးကြာ .. ဒါေပမဲ့ မင္းနဲ႔ ငါၾကား တခ်ိန္က ခ်စ္ခဲ့ၾကဖူးတယ္ ဆုိတဲ့ အတိတ္ေျခရာႀကီးကေတာ့ ေျမစုိင္ခဲ က်စ္က်စ္ေပၚမွာ ထြန္တုံးနဲ႔ နစ္ေနေအာင္ျခစ္ထားခဲ့သလုိ ငါ့ကမ္းေျခမွာ အစင္းသားႀကီး ထင္က်န္လုိ႔ . . . အဲ့ဒီဒါဏ္ရာကုိပဲ တဖြဖြသေနရင္း ညေတြဟာ အေင႔ြပ်ံ ထြက္သြားၾက . . ေန႔ေတြဟာ ပ်င္းရိေလးတြဲစြာ ေသဆုံး . . . ငါ့ကုိယ္ငါ လုံးလုံး ဆယ္မရလုိက္ဘူး . . . ။



ငါ့ အခန္းေဒါင့္ ေခ်ာင္ငယ္ေလးထဲမွာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာရပ္ေနတဲ့ ငါ့ဗီရုိငယ္ ကေလးရွိတယ္ မိဒါလီ အဲ့ဒီ ဗီရုိေလးရဲ႕ ေအာက္ဆုံးဆင့္ထဲမွာ ေငြေရာင္စကၠဴဗူးေလးတဗူး ၊ အဲ့ထဲမွာ နင္ဟုိတခ်ိန္ခါက လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ဖူး တယ္ဆုိတဲ့ ပါတ္ကားတံဆိပ္ စတိန္းလက္စတီး ေဘာလ္ပင္ေလး ႏွစ္ေခ်ာင္း ( တေခ်ာင္းက မွင္သိပ္မလုိက္ခ်င္ ဘူး နင့္လုိပဲ ) ၊ၿပီးေတာ့ တခ်ိန္ကနင္ စိတ္ဆုိးမာန္ဆုိးနဲ႔ ငါ့ေရွ႕မွာပဲ ကုိက္ျဖတ္လုိက္တဲ့ နင့္လက္ သည္းရွည္ ေလး ေတြ ( နင့္ရဲ႕ ညာဘက္လက္တခုစာ အတိအက် ငါရလုိက္ပါတယ္ ) ၊ နင့္မ်က္ရည္စေတြ စြန္းထင္း ေပက်ံေနတဲ့ တစ္ရႈးေပပါေလး တရြက္ ( အဲ့အေပၚမွာ ငါ့လက္ေရး ကဗ်ာတပုဒ္ ရွိတယ္ ) . . အဲ့ဒါေတြကုိ ငါမ်က္ႏွာခ်င္းမဆုိင္ ရဲဘူး ျမဒါလီ အဲ့ဒီဗူးေလးကုိ ေရဒီယုိဓါတ္သတၱိၾကြေနတဲ့ ျဒပ္စင္တခုလုိ ငါအေဝး ကေန ေရွာင္က်ဥ္မိတယ္ . .




အဲဒီဗူးေလးဟာ ဇုနတ္မင္းႀကီးက လူသားေတြအေပၚ ျပစ္ဒဏ္ခတ္ဘုိ႕ အလွပ အေပၚမွာ ရက္စက္ေၾက ကြဲ မႈ ေတြ ေပါင္းထည့္ထားတဲ့ ပန္ဒုိရာေသတၱာေလး လုိပါပဲ ေသခ်ာတာ က .. အဲ့ဒီဗူးထဲမွာ ငါ့အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ဆုိတဲ့ အသက္ေငြ႕ေငြ႕ေတာင္ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္ . . . နင့္ကုိ သတိရစိတ္ေတြ လႈိင္းထန္လာ တုိင္း ေငြေရာင္ဗူးေလးအေပၚမွာ ငါ့နာမည္ကုိ ငါ ကမၺည္းထုိး . . ႏွင္းဆီပန္းေလးတပြင့္ အသာအယာတင္ . .ေၾကကြဲမယ့္သူ မရွိတဲ့ ငါ့ဈာပန အခမ္းအနားေလးကုိ တကုိယ္ေတာ္ က်င္းပ ေနမိတာေပါ့ . . ။



ေဆြးေျမ့၊ျပတ္ရွ၊မြန္းက်ပ္လြန္းလွတဲ့ မုိးတိမ္ေတြ ငါ့အေပၚတအိအိ ျပဳိဆင္းလာၾက . . . ညေနခင္း ေဝရီရီေတြမွာ
ျမစ္ကမ္းနဖူးမွာထုိင္ တိမ္ေတြကုိ လုိက္လုိက္ေငးၾကည့္မိတယ္ . . . နင္ဟာ ေနျခည္အဆင္းေတြ ဝင္းလဲ့ေနတဲ့ တိမ္တုိက္ ပ်ဳိေလးတခုလုိ ကစုန္ဆုိင္းလာျပီး ငါ့ရပ္ဝန္းမွာ တဒဂၤ စြတ္စုိဖူးခဲ့တယ္ေနာ္ . . . အခုေတာ့လဲ ျပဳိပ်က္ လြင့္ကြယ္သြားပါၿပီ အိပ္မက္တိမ္စုိင္ေလးရယ္ . .မႈိင္းရီေနတဲ့ ငါ့စိတ္နဲ႕ တိမ္ေတြကို စိတ္ကူးနဲ႕ေဆးခ်ယ္ မိ ခဲ့ ငါ့ေရးဆြဲလုိက္သမွ် ပန္းခ်ီကား တုိင္းမယ္ နင့္နာမည္ပါတယ္ ျမဒါလီ . . .




ေနကြယ္ေတာ့မယ္ ျမဒါလီ . . .နင့္နာမည္နဲ႔ ငါ့ အေရွ့အရပ္မွာ ေနထြက္ခဲ့ရသလုိ နင့္နာမည္နဲ႔ပဲအေနာက္စြန္းမွာ မုိးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ခဲ့ ရပါၿပီ . . ျဖဴဆုတ္ဆုတ္ လေရာင္ေလးတမွ်င္ေတာင္ ျမင္ခြင့္ မရေတာ့တဲ့ ငါ့ ေကာင္းကင္ အတြက္ နင့္ကုိ ထာဝရ ဟစ္ေအာ္တမ္းတရင္း ထြန္းလင္းေတာက္ပ လုိက္ပါရေစေတာ့ . . . .




ေနလုံး ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါၿပီ . . .

ေနလုံးဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြား ၿပီ....
ေနလုံး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့ၿပီ . . . . . . . .




ငါ့ ... စစ္ေျမျပင္ ညေနခင္းေတြမွာ ျမဴခုိးေတြ ေဝေနတုန္းပဲ ျမဒါလီေရ႕ . . . ။





ဖုန္းျမင့္

Sunday, October 11, 2009

ဘုရားသခင္အလုိေတာ္အရ ခင္ဗ်ားနဲ႕က်ေနာ္ ။




ကမၻာႀကီးကုိ ေရလႊမ္းမုိးမယ္ မၾကံေသးဘူး


ခင္ဗ်ားက ေနာဧေပၚေရာက္ေနၿပီ

ခင္ဗ်ားရဲ႕ အာရုံသိ အကင္းပါးမႈနဲ႕

ေနရာယူတတ္မႈ ဆုိတဲ့ ဘာသာစကားကုိေတာ့ ေလးစားမိပါရဲ႕

ႏြားက်တယ္ပဲေျပာေျပာ

က်ေနာ္ရဲ႕ ပိန္းအ ခဲ့မႈဟာ

ဘုရားသခင္အလုိေတာ္အရပါ

ခင္ဗ်ားဟာ ဝိတ္မ ေလ့က်င့္ေလ့ရွိသူ ဆုိေတာ့

လူထူၿပီဆုိရင္ အက်ႋီလက္ေမာင္းေလးပင့္

လက္ေမာင္းၾကြက္သားေတြ ကားကားနဲ႕ လမ္းသလားေလ့ရွိတယ္

ဒါဟာလဲ ဘုရားသခင္အလုိေတာ္အရပါ

ခင္ဗ်ားမွာ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွ မပါမွန္း

က်ေနာ္သိပါတယ္

အခုဆုိ က်ေနာ္ဟာ

အလင္း၊ အလွ်င္ ၊ အေရြ႕ဆုိတဲ့ ျပတ္ေရြ႕ေၾကာင္းႀကီးထဲမွာ

တစုံတခုက က်ေနာ္ေန႕ေတြကုိ တြန္းတုိက္သြားတယ္

အမ်ဳိးအမည္မသိ ဘာသာစကား နဲ႕

လူနားမလည္တဲ့ ေဝါဟာရေတြကုိ တဖြဖြရြတ္လုိ႔

နံရံေတြကုိ က်ေနာ္ တြန္းၿဖဳိၾကည့္မိေနတယ္

ခင္ဗ်ားလုိ ထြားက်ဳိင္းသန္မာမႈမရွိတဲ့

က်ေနာ့္လက္ဖ်ံရုိးေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းဟာ အသနားခံသလုိ ေတာင္းပန္တယ္

ဘုရားသခင္အလုိေတာ္အရ ဖြံထြားမႈ ေနာက္က်ရတာပါဗ်ာ တဲ့

ခင္ဗ်ားရဲ႕ အိပ္မက္ ေဆာင္ၾကာၿမဳိင္ ထဲက

ေလညွင္းကေလးေတြ လႈတ္ခတ္ ကစားတဲ့ ခန္းဆီးစ မွာ

နားေလ့ရွိသူ လိပ္ျပာကေလးေတြအေပၚ

ေဆးေရာင္စုံခ်ယ္ေရး ပေရာဂ်က္ လက္စသတ္လုိက္ႏုိင္ၿပီလား

ဘုရားသခင္ အလုိေတာ္အရ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ပါေစဗ်ာ

ကမၻာႀကီးလုံးတယ္ ေျပာေျပာ ၊ ျပားတယ္ဆုိဆုိ

က်ေနာ္ကေတာ့ လုံးလည္ခ်ာလည္ပါပဲ

လူပ်က္ေတြ ျပက္လုံးထုတ္ၾကသလုိ

လည္သာလည္တယ္ ၂ပတ္ထဲဆုိတာမ်ဳိးပါ

ဘုရားသခင္အလုိေတာ္ အရ ခင္ဗ်ားကေတာ့

အထုခံလုိက္ရတုိင္း တဒူဒူ ေအာ္ေနရတဲ့ ေၾကးစည္လုိ ခ်ာခ်ာလည္ႏုိင္ပါေစ

ဒီတပတ္အတြင္း အေကာင္းဆုံး ဟာသ စာရင္းမွာ

ခင္ဗ်ားရယ္ ၊ ဘုရားသခင္ရယ္ ၊ ခ်ာလီခ်က္ပလင္ရယ္ ပါတယ္

စိတ္မရွိလုိက္ပါနဲ႕ဗ်ာ

အခုက်ေနာ္ ခ်ေရးလုိက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကလဲ

ဘုရား သခင္အလုိေတာ္အရပါပဲ

ကားစင္ထက္က ဘုရားသခင္ရဲ႕

လည္ပင္းေပၚကုိမွ


ဓါးတင္ထားခ်င္ တယ္ ဆုိတဲ့ခင္ဗ်ား

ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ေဝျဖာပါေစ

အာမင္ . . . ။ ။


ဖုန္းျမင့္


(အေဝးေရာက္ ပင္လယ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ ။ )

Thursday, October 8, 2009

ငါ့ဝတ္စုံဟာ သူ႕အစြယ္ဖ်ားမွာ ပါသြားၿပီ ။




ေၾကးနန္းစာ ဝင္လာတယ္

လႈိ႕ဝွက္ခ်က္ကုိ ေဖာက္စစ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့
ေႏြဦးက မီးေလာင္သြားၿပီတဲ့
ပါရီၿမဳိ႕ႀကီးကုိ ဒီအတုိင္း ၾကည့္ေနလုိက္ရတယ္
ငါကုိယ္ ငါက ျပန္မကယ္ႏုိင္လုိက္တ့ဲ ႏွစ္မ်ား
ေၾကာင္မေလးက cat walk ေလွ်ာက္ရင္း
ေၾကာင္လက္သည္း ဝွက္လုိက္သလုိ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေျပာလုိက္တယ္
" ရွင့္ကုိ က်မ မခ်စ္ႏုိင္ဘူး"
"ရွင့္ကုိ က်မ ခ်စ္လုိ႔ မရဘူး "
ဒီဝတ္စုံဟာ ငါ့ခႏၶာကုိယ္ အတုိင္းအတာနဲ႔ ဆုိ အခ်ဳိးအစားမက်ဘူး
ဒီအဆင္ ဒီဇုိင္းကုိ ငါမႀကဳိက္ဘူး
ညေနခင္းဟာ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္တယ္
အစြမ္းရွိသေလာက္ တုန္ယင္မိေတာ့
ခလုတ္ ထိတုိင္း ဗုဒၶံသရဏံဂစၦာမိေနရ
တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ဆုိေတာ့
ျပစက္ထဲက အေခြလုိ ေကာင္းခန္းတခုထဲ ရစ္ၾကည့္လုိ႔မရ
အိမ္ေျမွာင္အၿမွီးျပတ္သလုိ
တဆတ္ဆတ္ခုန္တယ္
အရက္ဆုိင္ထဲမွာ မူးယစ္ရမ္းကားတဲ့ ေကာင္းဘြဳိင္လုိ
မဲမဲ ျမင္သမွ် ပစ္ခ်လုိက္မိတယ္
ဒါ . . . ဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ခုခံကာကြယ္ပုိင္ခြင့္ပါကြာ လုိ႔
မေခ်ပခ်င္ေတာ့ဘူး
သူငယ္ခ်င္းေရ . . .
မုိးလႈိင္ညေရ . . .
အဲ့ဒီေၾကာင္မေလး အစြယ္ဖ်ား မွာ
အလြမ္းေတြ စက္လက္နဲ႔ ပါသြားတာဟာ
ငါ့ ကုိယ္ေပၚက ခၽြတ္ခ်လုိက္ရတဲ့ ဝတ္စုံသစ္ေလးေပ႔ါကြာ ။ ။



ဖုန္းျမင့္