Wednesday, April 8, 2009

အခုတ္အထစ္မ်ားတဲ႔ေန႔

"အခုတ္အထစ္မ်ားတဲ႔ေန႔"


ငါးသည္မ ငါးခုတ္သလုိ
လူအခ်င္းခ်င္း ခုတ္ၾက ထစ္ၾကနဲ႕
ေသြးစက္ေတြ ျဖန္းပက္ေနၾကပုံမ်ား
တခ်ဳိ႕က အားရတယ္
တခ်ုိဳ႕ေတြက အားက်တယ္
သံေဝဂ ေတးကုိ မဟစ္ေၾကြးႏုိင္ေသးဘူး.... ။



ဆာမူရုိင္း တစ္ေယာက္လုိဓါးခ်က္နဲ႔
ကမၻာေျမႀကီးကုိ ခုတ္တယ္
ပန္းဆုိးတန္း လမ္းမေပၚမွာခုတ္တယ္
ပါတ္စပုိ႔ ရုံးေရွ႕မွာ ခုတ္တယ္
မဂၤလာဒုံေလဆိပ္က ဒီပါခ်ာ ခန္းမ မွာခုတ္တယ္
ဆူးေလ လမ္းမကုိ ခုတ္တယ္
ေရွာင္ေဇ လီေဇ လမ္းမၾကီးကုိ ခုတ္တယ္
"ပဲရစ္ ၊ ဘန္ေကာက္ ၊ ေဟာင္ေကာင္ ၊ တုိက်ဳိ " အစရွိတဲ႔
စီးပြားပ်က္ကပ္ဆုိက္ေနတဲ႔ ျမဳိ႕ႀကီးေတြကုိ ခုတ္တယ္
"ေမာင္ေခ်ာႏြယ္" ရဲ႕ လူႀကဳိက္နည္းတဲ႔ ေကာင္ကုိ ခုတ္ခ်လုိက္တယ္......။


ငါကုိယ္တုိင္ ခုတ္လုိက္ႏုိင္တဲ႔ ေန႔ေတြနဲ႔
ငါကုိယ္တုိင္ အခုတ္ခံလုိက္ရတဲ႔ေန႔ေတြ ရွိတယ္ ။


ေႏြဦးရဲ႕ ရနံ႔ကလဲ အရင္လုိ မျပင္းရွေတာ႔ပါ
၀ဋ္နာ၊ ကံနာက်ေနတဲ႔ ေဆာင္းေႏွာင္းအၾကြင္းအက်န္ ေန႔ရက္မ်ားမွာ
ဗုိလ္ေအာင္ဒင္လုိ လြမ္းျပေနတဲ႕ အလြမ္းည မ်ားစြာကုိလဲခုတ္တယ္ ။


ယုဇနပင္ပ်ဳိထက္က ဖဲၾကဳိးဝါဝါေလးေတြနဲ႔
ငါ႔ဥယ်ဥ္ ေတာင္ဘက္ဖ်ားက အုံ႔ဆုိင္းေနတဲ႔
ပိေတာက္ ကုိင္းေလးကုိပါ ငါခုတ္ခ်လုိက္ေတာ႔တယ္ ။


ေမာင္ဖုန္းျမင္႔







5 comments:

ATN said...

ကဗ်ာဆရာ ေတြ႕ရာေတြ အကုန္ခုတ္ခ်ပစ္လိုက္ျပီလား...

မမသီရိ said...

ဖဲၾကိဳး၀ါ၀ါ ေလးေတြ ရွိတဲ့ ပိေတာက္ကိုင္း ..
ခုတ္ပစ္လိုက္ေတာ့ ႏွေမ်ာ စရာ..
လွပတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ..

ကလူသစ္ said...

ေရွာင္ေနမွ

Mhu Darye said...

အသုံးမက်ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ခုတ္သာခုတ္...။
ေအးေရာ ေပါ့။ း)

အိျႏၵာ said...

ကဗ်ာေတြကို
တစ္ပုဒ္ခ်င္း ေအးေအးေဆးေဆးဖတ္ဖို႔
link လုပ္ထားခ်င္တဲ့အေၾကာင္း
ခြင္႔လာေတာင္းတာပါ..