ဆံပင္ကုိ ေနာက္ကစည္းထားရေအာင္လည္းမရွည္ေသးဘူး ။ ေခါင္းေလာင္းေရခ်ဳိးၿပီး
ေျခာက္ေအာင္မသုတ္ပဲ ဖြာလန္က်ဲထား လုိက္တယ္။ လူပ်ဳိေပါက္တုန္းက ဝတ္ခဲ့တဲ့
မေတာ္တေရာ္ တီရွပ္ေတြလုိက္ရွာတယ္ ။ အနက္ေရာင္မွျဖစ္မွာ ။ ေဘာင္းဘီက်ပ္
က်ပ္ေတြလုိက္ရွာတယ္။ခါးမေတာ္ေတာ့လည္း အေရးမႀကီး။ အေရးထဲ မေန႔ကမွ
အေရာင္တင္ ဖုန္သုတ္ထားတဲ့ အရုိးေခါင္း ခါးပါတ္
ဘယ္နားထားမိမွန္းမသိ။အရင္ပုံစံ ကန္းထရီး ဘု(ထ္) ေတြ မရွိေတာ့ဘူး ။
ၾကဳံရာဖိနပ္ေကာက္စြပ္လုိက္မွ ။ႀကဳိးအသစ္ ေတြလဲထားတဲ့ ဂစ္တာ အသံသိပ္မညက္လဲ
ကိစၥမရွိ ။ ျပင္လုိ႔ဆင္လုိ႔ ၿပီးမွ ဆြဲႀကဳိးႀကီးႀကီး အျပင္ဖက္
ထုတ္ဆြဲဘုိ႔ သတိရ ။ ပိစ္တံဆိပ္ မွရွိေသးရဲ႕လား ။ အိမ္ေရွ႕ခန္း ဂစ္တာကုိ
ဖလက္တံက ကုိင္ၿပီးျဖတ္ေတာ့ ကုိရီးယားကား ၾကည့္ေနတဲ့ အေမ က
"မ်က္စိစပါးေမြးစူးလုိက္တာ " ဘယ္လုိေကာင္လဲ ပုံစံ မ်က္ေထာင့္နီနဲ႔
ၾကည့္တယ္ ။ လမ္းထဲက ထမင္းက်န္ ၊ ဟင္းက်န္ ေကၽြးေနၾက ေခြးသုံးေလးေကာင္
အလန႔္တၾကား စူးစူး ဝါးဝါးထုိးေဟာင္တယ္ ။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ လာေနတဲ့
ရပ္ကြက္လူႀကီး မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္သြားၿပီး ကြမ္းတံေတြး ဗ်စ္ကနဲ
ေထြးလုိက္ရင္း စုတ္သတ္သံ ၾကားလုိက္တယ္ ။ ၃ ခန္းေက်ာ္ က အပ်ဳိ ၾကီး
အခန္းတံခါး `ဝုန္း'ကနဲ ေဆာင့္ပိတ္လုိက္ၿပီး တူမေတြကုိ အေၾကာင္းမဲ့
ဆူပူေအာ္ဟစ္ေနတယ္ ။ အစြန္ဆုံး အိမ္က ႏုိက္ကလပ္မွာ အလုပ္ဆင္းတဲ့ ေမာ္ဒယ္
မႈိတက္မေလး ကားၾကဳံေစာင့္ရင္း ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႕လား အၾကည့္နဲ႕ၾကည့္တယ္။
ႏႈတ္ခမ္းနီ ပ်က္ေအာင္ ပလုတ္ပေလာင္း ဝါးေနတဲ့ အသုတ္ဆုိင္က စပီကင္
သင္တန္းသူေတြ တခြိခိြ ရယ္ရင္း ခြီးခြီးနဲ႔ ဟင္း ရည္သီးကုန္ၾကတယ္ ။
လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ထဲက ပရီးမီးယား ကၽြမ္းက်င္သူ အခ်ဳိ႕ `ဂုိး' လုိ႔
မေအာ္ႏုိင္ပဲ ပါးစပ္ၾကီးေတြ ေဟာင္းေလာင္းဖြင့္ လုိက္ၾကည့္ရင္း ျပဳိင္တူ
ေခါင္းခါလုိ္က္ၾကတယ္ ။ ဆုိက္ကားဂိတ္က က်ားပြဲ ျငင္းေနၾကတဲ့ ေကာင္ေတြ
ခ်က္ျခင္းဆုိသလုိ အသံေတြတိတ္ကုန္ၿပီး ၊ နထင္ကုိ လက္ညဳိးေထာက္
ခါျပလုိက္ၾကတယ္ ။ ဆံပင္ညွပ္ဆရာႀကီး ကပ္ေၾကးသံ ရပ္သြားၿပီး မ်က္လုံးၾကီး
ျပဴးထြက္လာတယ္ ။
ကုိယ္ကေတာ့ ကုိယ့္အထာနဲ႔ကုိယ္ ဘာကုိမွာ ဂရုမစုိက္ ၊ ရထားလမ္းနားက
ေရေျမာင္းကုိ ခုန္ေက်ာ္လုိက္တယ္ ။ဇလီဖား တုံးေတြေပၚ
ေခါက္တုံေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ ၊ ဂစ္ကုိ တဗ်န္းဗ်န္းေခါက္ရင္း
ေလခၽြန္လုိက္တယ္။ ေျခသလုံးေတာင့္လာ ေတာ့မွ သံလမ္းေပၚေျခတစ္ဖက္တင္ ၊
ဂစ္ကုိ ေျမႀကီးေပၚေထာက္ရင္း အုိက္တင္အမ်ဳိးမ်ဳိး လုပ္ၾကည့္မိ ။
ေမာလာေတာ့မွ သံလမ္းေဘး အုတ္ေဘာင္ေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ထုိုင္ ၊ ႏွင္းဆီ
ေလး၊ငါး၊ေျခာက္ လိပ္ ကုန္ေအာင္ ေကာက္ဖြာလုိက္တယ္ ။ ေအာ္ . . . ေမ့လုိ႔
ဂစ္ေခါက္တယ္ဆုိတာလဲ ေဒါင္ဒင္ ၊ေဒါင္ဒင္ တီးတတ္ရုံ ေကာ့ဒ္ ၂ ခုထက္မပို ၊
သီခ်င္းညည္း တတ္တယ္ ဆုိတာလဲ 'အၾကီးတလုံး ၊ အေသးတလုံး ' ထက္မပုိ ။
ငါးဆယ္ေက်ာ္မွ ဘဝမွာ ေနေပ်ာ္မလားလုိ႔ ေရာ့ခ္ကာ လုပ္တုိင္းေဆာ့မိလည္း ၊
ကုိယ့္အထာနဲ႔ကုိယ္ကေတာ့ ေရာ့ခ္ကာ ပဲ နည္းနည္းေလးမွ မေလွ်ာ့လုိ ။
MPM
4 .Nov . 2010
--
Phone Myint
ေျခာက္ေအာင္မသုတ္ပဲ ဖြာလန္က်ဲထား လုိက္တယ္။ လူပ်ဳိေပါက္တုန္းက ဝတ္ခဲ့တဲ့
မေတာ္တေရာ္ တီရွပ္ေတြလုိက္ရွာတယ္ ။ အနက္ေရာင္မွျဖစ္မွာ ။ ေဘာင္းဘီက်ပ္
က်ပ္ေတြလုိက္ရွာတယ္။ခါးမေတာ္ေတာ့လည္း အေရးမႀကီး။ အေရးထဲ မေန႔ကမွ
အေရာင္တင္ ဖုန္သုတ္ထားတဲ့ အရုိးေခါင္း ခါးပါတ္
ဘယ္နားထားမိမွန္းမသိ။အရင္ပုံစံ ကန္းထရီး ဘု(ထ္) ေတြ မရွိေတာ့ဘူး ။
ၾကဳံရာဖိနပ္ေကာက္စြပ္လုိက္မွ ။ႀကဳိးအသစ္ ေတြလဲထားတဲ့ ဂစ္တာ အသံသိပ္မညက္လဲ
ကိစၥမရွိ ။ ျပင္လုိ႔ဆင္လုိ႔ ၿပီးမွ ဆြဲႀကဳိးႀကီးႀကီး အျပင္ဖက္
ထုတ္ဆြဲဘုိ႔ သတိရ ။ ပိစ္တံဆိပ္ မွရွိေသးရဲ႕လား ။ အိမ္ေရွ႕ခန္း ဂစ္တာကုိ
ဖလက္တံက ကုိင္ၿပီးျဖတ္ေတာ့ ကုိရီးယားကား ၾကည့္ေနတဲ့ အေမ က
"မ်က္စိစပါးေမြးစူးလုိက္တာ " ဘယ္လုိေကာင္လဲ ပုံစံ မ်က္ေထာင့္နီနဲ႔
ၾကည့္တယ္ ။ လမ္းထဲက ထမင္းက်န္ ၊ ဟင္းက်န္ ေကၽြးေနၾက ေခြးသုံးေလးေကာင္
အလန႔္တၾကား စူးစူး ဝါးဝါးထုိးေဟာင္တယ္ ။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ လာေနတဲ့
ရပ္ကြက္လူႀကီး မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္သြားၿပီး ကြမ္းတံေတြး ဗ်စ္ကနဲ
ေထြးလုိက္ရင္း စုတ္သတ္သံ ၾကားလုိက္တယ္ ။ ၃ ခန္းေက်ာ္ က အပ်ဳိ ၾကီး
အခန္းတံခါး `ဝုန္း'ကနဲ ေဆာင့္ပိတ္လုိက္ၿပီး တူမေတြကုိ အေၾကာင္းမဲ့
ဆူပူေအာ္ဟစ္ေနတယ္ ။ အစြန္ဆုံး အိမ္က ႏုိက္ကလပ္မွာ အလုပ္ဆင္းတဲ့ ေမာ္ဒယ္
မႈိတက္မေလး ကားၾကဳံေစာင့္ရင္း ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႕လား အၾကည့္နဲ႕ၾကည့္တယ္။
ႏႈတ္ခမ္းနီ ပ်က္ေအာင္ ပလုတ္ပေလာင္း ဝါးေနတဲ့ အသုတ္ဆုိင္က စပီကင္
သင္တန္းသူေတြ တခြိခိြ ရယ္ရင္း ခြီးခြီးနဲ႔ ဟင္း ရည္သီးကုန္ၾကတယ္ ။
လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ထဲက ပရီးမီးယား ကၽြမ္းက်င္သူ အခ်ဳိ႕ `ဂုိး' လုိ႔
မေအာ္ႏုိင္ပဲ ပါးစပ္ၾကီးေတြ ေဟာင္းေလာင္းဖြင့္ လုိက္ၾကည့္ရင္း ျပဳိင္တူ
ေခါင္းခါလုိ္က္ၾကတယ္ ။ ဆုိက္ကားဂိတ္က က်ားပြဲ ျငင္းေနၾကတဲ့ ေကာင္ေတြ
ခ်က္ျခင္းဆုိသလုိ အသံေတြတိတ္ကုန္ၿပီး ၊ နထင္ကုိ လက္ညဳိးေထာက္
ခါျပလုိက္ၾကတယ္ ။ ဆံပင္ညွပ္ဆရာႀကီး ကပ္ေၾကးသံ ရပ္သြားၿပီး မ်က္လုံးၾကီး
ျပဴးထြက္လာတယ္ ။
ကုိယ္ကေတာ့ ကုိယ့္အထာနဲ႔ကုိယ္ ဘာကုိမွာ ဂရုမစုိက္ ၊ ရထားလမ္းနားက
ေရေျမာင္းကုိ ခုန္ေက်ာ္လုိက္တယ္ ။ဇလီဖား တုံးေတြေပၚ
ေခါက္တုံေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ ၊ ဂစ္ကုိ တဗ်န္းဗ်န္းေခါက္ရင္း
ေလခၽြန္လုိက္တယ္။ ေျခသလုံးေတာင့္လာ ေတာ့မွ သံလမ္းေပၚေျခတစ္ဖက္တင္ ၊
ဂစ္ကုိ ေျမႀကီးေပၚေထာက္ရင္း အုိက္တင္အမ်ဳိးမ်ဳိး လုပ္ၾကည့္မိ ။
ေမာလာေတာ့မွ သံလမ္းေဘး အုတ္ေဘာင္ေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ထုိုင္ ၊ ႏွင္းဆီ
ေလး၊ငါး၊ေျခာက္ လိပ္ ကုန္ေအာင္ ေကာက္ဖြာလုိက္တယ္ ။ ေအာ္ . . . ေမ့လုိ႔
ဂစ္ေခါက္တယ္ဆုိတာလဲ ေဒါင္ဒင္ ၊ေဒါင္ဒင္ တီးတတ္ရုံ ေကာ့ဒ္ ၂ ခုထက္မပို ၊
သီခ်င္းညည္း တတ္တယ္ ဆုိတာလဲ 'အၾကီးတလုံး ၊ အေသးတလုံး ' ထက္မပုိ ။
ငါးဆယ္ေက်ာ္မွ ဘဝမွာ ေနေပ်ာ္မလားလုိ႔ ေရာ့ခ္ကာ လုပ္တုိင္းေဆာ့မိလည္း ၊
ကုိယ့္အထာနဲ႔ကုိယ္ကေတာ့ ေရာ့ခ္ကာ ပဲ နည္းနည္းေလးမွ မေလွ်ာ့လုိ ။
MPM
4 .Nov . 2010
--
Phone Myint
8 comments:
ေကာင္းတယ္ေအ. သေဘာက်တယ္။ ဆက္လုပ္. အေဖာ္လုိရင္ေၿပာ အက်ီမဲမဲႀကပ္ႀကပ္. ဘုိက္ပူတာ ပူေပေစေပါ႕ ဘာၿဖစ္လဲ. ဖင္ေပၚစကဒ္ဝတ္ၿပီးယ ပါင္လံုးႀကီးေတြ တုတ္ကတာလဲကိစ၁စမရွိပါဘူး ဘာၿဇစ္လဲ ေဖာ္ရၿပီးတာဘဲ. ေဘးကေန စီးကရက္ဖြာေပးမယ္။ ေသာက္တတ္လုိ႕ဟုတ္ပါဘူး အားၿဖည္႕ေပးတာ. ေပ်ာ္သလုိေပါ႕.
မမကြမ္နဲ႕ အတူတူ... ညီေရ႕... း)
ဟမ္. သူရို႕ကသယ္ခ်င္းေတြလား.
ငါေခတ္ေနာက္က်ေနၿပီ။
ေန႕လည္.နစ္နာရီကုိ ေလးနာရီေပါငး္ းညေနေၿခာက္နာရီ. (စကာပူ္. )အေမရီကားကုိ ည၁၀ နာရီခဲြ႕ုိ ေလးနားရီေပါင္း မနက္ နစ္န္စ္ရီခဲြ ဟုိေကာင္ေလး အိပ္ေတာ႕ ဂစ္တာေခါက္မေနနဲ႕ေတာ႕.
ကိုင္း...ကိုင္း...
အဆိုေတာ္ေရာက္လာျပီ...
မေရာ့ခ္ တတ္သူ ေနာက္ဆုတ္..
ငယ္ငယ္က ေဇာ္၀င္းထြဋ္နဲ႔ ေလးျဖဴသီခ်င္းေဟာင္းေလးေတြ ျပန္လြမ္းသြားတယ္ဗ်ာ...ရွယ္ကဗ်ာေလးပါပဲ။
ေၾသာ္...ေကာ္နတ္ရွင္မေကာင္းလို႔ ခုမွပဲ ကြန္းမန္႔ေပးလိုက္ရတယ္
ငယ္ငယ္က ေဇာ္၀င္းထြဋ္နဲ႔ ေလးျဖဴသီခ်င္းေဟာင္းေလးေတြ ျပန္လြမ္းသြားတယ္ဗ်ာ...ရွယ္ကဗ်ာေလးပါပဲ။
ေၾသာ္...ေကာ္နတ္ရွင္မေကာင္းလို႔ ခုမွပဲ ကြန္းမန္႔ေပးလိုက္ရတယ္...
Post a Comment