Sunday, February 21, 2010

တတိတိနဲ႕ တုိက္စား ၊ တတိတိနဲ႔ ကုန္ဆုံး ၊ တိတ္တိတ္ ေနျခင္းမွာ တြန္းတြန္း တုိက္တုိက္


အနႏၱ စၾက၀ဠာ နဲ႕ခ်ီျပီး ေမတၱာပုိ႔   . .
ဂလက္ဇီ နဲ႔ ခုိင္းႏႈိင္း  . .   ဆဲ     ေရး     တုိင္း     ထြာ           (ဆယ္ေရးတရာ)
ဂလုိ ဘယ္ လုိက္ေဇးရွင္း ယဥ္ႀကီးမွ ပဲ့ ပဲ့ က် လာေသာ
                                               ဝက္အူ ရစ္ျပဳန္းမ်ား 

ဖရီး ဒမ္း  . . .  ဖရီးဒမ္း. . .   လုိ႔  အျမီးယမ္းျပီးပဲ  ေအာ္ရေတာ့မလုိလုိ..


အခ်စ္ေရ . . .  
သံသယ ဆုိတာ   စတစ္ကာ ကပ္ထားတဲ့  မွန္မည္းၾကီး လုိ 
မင္း နဲ႕ ငါၾကားမွာ  ျခားထားတဲ့ အရာပါ . . . . .

အဲ့ဒီလုိ မဆုိ လုိပါဘူးကြာ . . .

အခန္းလြတ္ တခုရွိတယ္    ျမန္ျမန္ ခုန္ဝင္လိုက္ 
ခင္းထားတဲ့ စားပြဲမွာ ထုိင္  ..  မီႏဴးကတ္ကုိ ဖတ္  ..  
၃၁ ဘုံလုံးက  အေကာင္းဆုံး  ဒုကၡ ဟင္းလွ်ာနဲ႔ မင္းကုိ တည္ခင္း ဧည့္ခံမယ္ . . .
အခ်ဳိပြဲက မေသခင္ စပ္ၾကား ရလာတဲ့  သု  . . . ခ . . .  ခ်မ္း . . . သာ   . .  .။

MPM
19.Feb .2010

3 comments:

ကိုလူေထြး said...

မွန္မည္းၾကီးဆိုေပမယ့္ အလင္းမရွိမွ ေမွာင္တာပါ...

းဝ)

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ဖရီးဒမ္း...ဆိုျပီး..အျမီးမယမ္းပဲ... _ီးသရမ္းသြားမွျဖင့္...

YoungGun said...

ဟုတ္ပ၊ အၿမီးယမ္းၿပီး ေအာ္ေနရတာကိုက .. ဖရီးဒမ္း..မုိ႔လားမ သိဘူး။ သုခနဲ႔ ခ်မ္းသာက ကက္းကင္းမိေနလို႔ကို အခုထိ ကိုယ့္ဆီမွာ လာမစိမ္းလန္းတာ။