ျမဒါလီသုိ႔ ...တမ္းခ်င္းမ်ား (၃)

မင္းရဲ႕ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ ၾကက္ေျခခတ္လုိက္ အဲ့ဒီအေပၚမွာ ငါ့ဦးေခါင္းကုိတင္ အႏၱရာယ္ ဆုိတဲ့ အမွတ္ တံဆိပ္ ကုိ ငါ့ရင္ဘတ္ေပၚမွာ ခတ္ႏွိပ္လုိက္ပါ ျမဒါလီ ဒါဟာ မင္းစစ္ေျမျပင္ေပၚမွာ က်ဆုံးသြားရတဲ့ အညၾတ စစ္သည္ ငါ့အတြက္ မင္းရဲ႕ ႀကီးျမတ္ေသာ ကရုဏာနဲ႔ စြန္႔က်ဲလုိက္တဲ့ ဆုလဘ္ သုိ႔မဟုတ္ သူရဲေကာင္းမွတ္တမ္းဝင္ သံမဏိၾကက္ေျခ ပဲေပါ့ . . ။



ေန႕တလြမ္းလြမ္း ၊ ညတေဆြးေဆြး ဒီအခန္းထဲမွာ ငါ ေတးခ်င္းမဆုိခ်င္ေတာ့ဘူးကြယ္ . . . အေဝးက ၾကားရတဲ့ ဥဩ ငွက္သံဟာ ေႏြဦးရဲ႕ အခ်က္ေပး တပ္လွန္႔လုိက္သံလား . . . ငါ့နားထဲမွာေတာ့ ငါ့ဈာပန ေတးသြားလုိ႔ပဲ ၾကားတယ္ ။ မင္းနာမည္ကုိ သတိရလုိက္တာနဲ႕ ငါ့ေကာင္းကင္တခုလုံးဟာ ရုတ္တရက္ ဗုံးႀကဲေလယဥ္ေတြ ျပည့္ႏွက္လာသလုိမ်ဳိးပဲ ငါ့မွာ သက္သာရာ ဗုံးခုိက်င္း လုိက္ရွာမိတယ္ . . . ငါ့ဟာ ေနစရာ ၊ ေျဖစရာ မရွိရွာတဲ့ ေလလြင့္ သူပါ . . မင္းရင္ခြင္ က်ေပ်ာက္သြား ရတဲ့ အရူးတေယာက္ရဲ႕ ေကာင္းကင္ေပါ့ကြာ . . . စိတ္သက္သာရာ ရလုိ ရျငား သီခ်င္းနားေထာင္မိေတာ့ ပ်ံ႕လြင့္လာတဲ့ သံစဥ္က . . . . "မေပ်ာ္ပါဘူး . .ႏွင္းဆီျဖဴ . . မင္းမရွိတဲ့ ဘဝ" . . ကုိခင္ဝမ္း ဆုိတဲ့ "ႏွင္းဆီျဖဴ ရဲ႕ အေဝးကလူ " တဲ့ . . ဘုရား .ဘုရား ငါ့ယုိင္နဲ႔က်သြားပုံမ်ား ဘယ္လုိျပန္ေျပာျပ ရမလဲ ေဆာက္တည္ရာ မရေတာ့ဘူး ငါ့မွာ.. ..ကုိခင္ဝမ္းဆုိေနတာ မဟုတ္ပဲ သင္းကြဲ ဝံပုေလြတေကာင္ရဲ႕ လမင္းကုိ ေမာ့ၾကည့္ ၿပီး နာနာၾကည္း ၾကည္း အူလုိက္သံလုိ႔ ျမင္ေယာင္လာမိတယ္ ငါ့လက္ေတြ ကတုန္ကယင္ နဲ႕ ခလုတ္ကုိ အျမန္ေျပးပိတ္လုိက္ရတယ္ . . . ခံႏုိင္ရည္ ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ပါတယ္ ျမဒါလီ . . ။



တခ်ိန္က ပင္လယ္ကမ္းစပ္နားမွာ မင္းေျခရာေလးေတြ က်န္ေနရစ္ခဲ့မလား ျပန္ရွာၾကည့္မိျပန္တယ္ . . . ေသာင္ျပင္ေပၚမွာမင္းေျခရာေတြ ငါမေတြ႔ပါဘူးကြာ .. ဒါေပမဲ့ မင္းနဲ႔ ငါၾကား တခ်ိန္က ခ်စ္ခဲ့ၾကဖူးတယ္ ဆုိတဲ့ အတိတ္ေျခရာႀကီးကေတာ့ ေျမစုိင္ခဲ က်စ္က်စ္ေပၚမွာ ထြန္တုံးနဲ႔ နစ္ေနေအာင္ျခစ္ထားခဲ့သလုိ ငါ့ကမ္းေျခမွာ အစင္းသားႀကီး ထင္က်န္လုိ႔ . . . အဲ့ဒီဒါဏ္ရာကုိပဲ တဖြဖြသေနရင္း ညေတြဟာ အေင႔ြပ်ံ ထြက္သြားၾက . . ေန႔ေတြဟာ ပ်င္းရိေလးတြဲစြာ ေသဆုံး . . . ငါ့ကုိယ္ငါ လုံးလုံး ဆယ္မရလုိက္ဘူး . . . ။



ငါ့ အခန္းေဒါင့္ ေခ်ာင္ငယ္ေလးထဲမွာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာရပ္ေနတဲ့ ငါ့ဗီရုိငယ္ ကေလးရွိတယ္ မိဒါလီ အဲ့ဒီ ဗီရုိေလးရဲ႕ ေအာက္ဆုံးဆင့္ထဲမွာ ေငြေရာင္စကၠဴဗူးေလးတဗူး ၊ အဲ့ထဲမွာ နင္ဟုိတခ်ိန္ခါက လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ဖူး တယ္ဆုိတဲ့ ပါတ္ကားတံဆိပ္ စတိန္းလက္စတီး ေဘာလ္ပင္ေလး ႏွစ္ေခ်ာင္း ( တေခ်ာင္းက မွင္သိပ္မလုိက္ခ်င္ ဘူး နင့္လုိပဲ ) ၊ၿပီးေတာ့ တခ်ိန္ကနင္ စိတ္ဆုိးမာန္ဆုိးနဲ႔ ငါ့ေရွ႕မွာပဲ ကုိက္ျဖတ္လုိက္တဲ့ နင့္လက္ သည္းရွည္ ေလး ေတြ ( နင့္ရဲ႕ ညာဘက္လက္တခုစာ အတိအက် ငါရလုိက္ပါတယ္ ) ၊ နင့္မ်က္ရည္စေတြ စြန္းထင္း ေပက်ံေနတဲ့ တစ္ရႈးေပပါေလး တရြက္ ( အဲ့အေပၚမွာ ငါ့လက္ေရး ကဗ်ာတပုဒ္ ရွိတယ္ ) . . အဲ့ဒါေတြကုိ ငါမ်က္ႏွာခ်င္းမဆုိင္ ရဲဘူး ျမဒါလီ အဲ့ဒီဗူးေလးကုိ ေရဒီယုိဓါတ္သတၱိၾကြေနတဲ့ ျဒပ္စင္တခုလုိ ငါအေဝး ကေန ေရွာင္က်ဥ္မိတယ္ . .




အဲဒီဗူးေလးဟာ ဇုနတ္မင္းႀကီးက လူသားေတြအေပၚ ျပစ္ဒဏ္ခတ္ဘုိ႕ အလွပ အေပၚမွာ ရက္စက္ေၾက ကြဲ မႈ ေတြ ေပါင္းထည့္ထားတဲ့ ပန္ဒုိရာေသတၱာေလး လုိပါပဲ ေသခ်ာတာ က .. အဲ့ဒီဗူးထဲမွာ ငါ့အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ဆုိတဲ့ အသက္ေငြ႕ေငြ႕ေတာင္ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္ . . . နင့္ကုိ သတိရစိတ္ေတြ လႈိင္းထန္လာ တုိင္း ေငြေရာင္ဗူးေလးအေပၚမွာ ငါ့နာမည္ကုိ ငါ ကမၺည္းထုိး . . ႏွင္းဆီပန္းေလးတပြင့္ အသာအယာတင္ . .ေၾကကြဲမယ့္သူ မရွိတဲ့ ငါ့ဈာပန အခမ္းအနားေလးကုိ တကုိယ္ေတာ္ က်င္းပ ေနမိတာေပါ့ . . ။


ေဆြးေျမ့၊ျပတ္ရွ၊မြန္းက်ပ္လြန္းလွတဲ့ မုိးတိမ္ေတြ ငါ့အေပၚတအိအိ ျပဳိဆင္းလာၾက . . . ညေနခင္း ေဝရီရီေတြမွာ
ျမစ္ကမ္းနဖူးမွာထုိင္ တိမ္ေတြကုိ လုိက္လုိက္ေငးၾကည့္မိတယ္ . . . နင္ဟာ ေနျခည္အဆင္းေတြ ဝင္းလဲ့ေနတဲ့ တိမ္တုိက္ ပ်ဳိေလးတခုလုိ ကစုန္ဆုိင္းလာျပီး ငါ့ရပ္ဝန္းမွာ တဒဂၤ စြတ္စုိဖူးခဲ့တယ္ေနာ္ . . . အခုေတာ့လဲ ျပဳိပ်က္ လြင့္ကြယ္သြားပါၿပီ အိပ္မက္တိမ္စုိင္ေလးရယ္ . .မႈိင္းရီေနတဲ့ ငါ့စိတ္နဲ႕ တိမ္ေတြကို စိတ္ကူးနဲ႕ေဆးခ်ယ္ မိ ခဲ့ ငါ့ေရးဆြဲလုိက္သမွ် ပန္းခ်ီကား တုိင္းမယ္ နင့္နာမည္ပါတယ္ ျမဒါလီ . . .




ေနကြယ္ေတာ့မယ္ ျမဒါလီ . . .နင့္နာမည္နဲ႔ ငါ့ အေရွ့အရပ္မွာ ေနထြက္ခဲ့ရသလုိ နင့္နာမည္နဲ႔ပဲအေနာက္စြန္းမွာ မုိးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ခဲ့ ရပါၿပီ . . ျဖဴဆုတ္ဆုတ္ လေရာင္ေလးတမွ်င္ေတာင္ ျမင္ခြင့္ မရေတာ့တဲ့ ငါ့ ေကာင္းကင္ အတြက္ နင့္ကုိ ထာဝရ ဟစ္ေအာ္တမ္းတရင္း ထြန္းလင္းေတာက္ပ လုိက္ပါရေစေတာ့ . . . .



ေနလုံး ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါၿပီ . . .
ေနလုံးဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြား ၿပီ....
ေနလုံး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့ၿပီ . . . . . . . .




ငါ့ ... စစ္ေျမျပင္ ညေနခင္းေတြမွာ ျမဴခုိးေတြ ေဝေနတုန္းပဲ ျမဒါလီေရ႕ . . . ။




ဖုန္းျမင့္