Saturday, August 1, 2009
အမွတ္မထင္ရြာခ်လုိက္ေသာမုိးစက္မ်ား
ကမၻာေျမတေနရာမွာ
သူတုိ႔ရွိခဲ့တယ္ဆုိတာ
ေသခ်ာဘုိ႔ သက္ေသျပျခင္းအျဖစ္
ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔မႈကုိ အရည္ေဖ်ာ္ခ်တယ္ ။
ဒါဟာ . . .
ေလလြင့္မုိးတိမ္တခုရဲ႕ ... ငုိေၾကြးမႈလား
မုိးေမွ်ာ္ေနသူအတြက္ ... ၾကည္ႏႈးဖြယ္ဂီတလား
ေမ့ေလွ်ာ့ခံရျခင္းကုိပဲ သတိရေနခဲ့မႈက
အတြင္းပုိင္းနက္နက္ထိ
တေျမ႕ေျမ႕စိမ့္ဝင္စီးတယ္ ။
ခလုတ္မပိတ္ပစ္ႏုိင္ခဲ့ေသာ
အထပ္ထပ္မွားယြင္းမႈထဲ
မုိးဦးလုိ မင္းပုံရိပ္ေတြကုိ
Delete လုပ္ပစ္ခ်င္တယ္ ။
ေၾကက္မက္ဖြယ္ ရြာသြန္းမႈအျပီး
အထိတ္တလန္႔ ထၾကည့္မိတဲ့ ဝန္းက်င္မွာ
ေဆြးေျမ႕မႈေတြသာရြဲနစ္
လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြက
ရြံႏြံအျဖစ္ တင္က်န္ေနရစ္တယ္ ။ ။
ဖုန္းျမင့္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
သေဘာေပါက္လြယ္ေအာင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေရးပါ ဆရာေရ။
မီးမီးတို ့က ညဏ္သိတ္မေကာင္းဘူး။
လြမ္းရင္လည္း လြမ္းတယ္ပဲ
ဆာရင္လည္း ဆာတယ္ပဲ
မုန္းရင္လည္း မုန္းတယ္ပဲ ေၿပာမွ သိတယ္။
လြမ္းတာ ေဆြးတာကိုလည္း ရြံဗြက္ေတြနဲ ့ညစ္ပတ္လိုက္တာ။
မင္းဦး ဆိုရင္ေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး delete သာလုပ္ပစ္လိုက္။
မိုးဦးေတာ့ သိဘူး။
ေပါက္ကရေတြ ေရးသြားတယ္။ ၿဗဲ......
မအယ္
ေမွ်ာ္ေနမိခဲ႔
႐ြာမယ္႔႐ြာေတာ႔
မိုးက ....
ေမွ်ာ္လင္႔ထားတဲ႔ မိုးမဟုတ္တဲ႔အခါ
လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြသာ
ရြံႏြံအျဖစ္ တင္က်န္ေနရစ္ေပါ႔ ...
delete ၾကီးက ဘယ္လိုလုပ္ပါေနရတာလဲ ဟ... အားလံုးၾကိဳက္တယ္ အဲ delete ၾကီးကို မၾကိဳက္ဘူး ... delete လုပ္လိုက္ပါ...
ယမ္းေငြ႔ မျပယ္ေသးတဲ႔...
ကုိယ္႔..စစ္ေျမျပင္ ညေနခင္းမွာ
ေျခသံျပင္းျပင္း.. မင္း...နင္းထြက္သြားလုိက္ပုံဟာ
မယုံခ်င္စရာေကာင္းေအာင္ လွပလြန္းေနခဲ႕တယ္..
နာက်င္မႈကုိပဲ လွေအာင္ေရးတတ္ေသးတယ္။
ေလးစားမိပါ၏။
ဘုိင္သယ္ေ၀း တဂ္ထားတာေရးေပးပါဦး။
ခုတေလာ တဲ့။
Post a Comment