Thursday, October 8, 2009

ငါ့ဝတ္စုံဟာ သူ႕အစြယ္ဖ်ားမွာ ပါသြားၿပီ ။




ေၾကးနန္းစာ ဝင္လာတယ္

လႈိ႕ဝွက္ခ်က္ကုိ ေဖာက္စစ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့
ေႏြဦးက မီးေလာင္သြားၿပီတဲ့
ပါရီၿမဳိ႕ႀကီးကုိ ဒီအတုိင္း ၾကည့္ေနလုိက္ရတယ္
ငါကုိယ္ ငါက ျပန္မကယ္ႏုိင္လုိက္တ့ဲ ႏွစ္မ်ား
ေၾကာင္မေလးက cat walk ေလွ်ာက္ရင္း
ေၾကာင္လက္သည္း ဝွက္လုိက္သလုိ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေျပာလုိက္တယ္
" ရွင့္ကုိ က်မ မခ်စ္ႏုိင္ဘူး"
"ရွင့္ကုိ က်မ ခ်စ္လုိ႔ မရဘူး "
ဒီဝတ္စုံဟာ ငါ့ခႏၶာကုိယ္ အတုိင္းအတာနဲ႔ ဆုိ အခ်ဳိးအစားမက်ဘူး
ဒီအဆင္ ဒီဇုိင္းကုိ ငါမႀကဳိက္ဘူး
ညေနခင္းဟာ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္တယ္
အစြမ္းရွိသေလာက္ တုန္ယင္မိေတာ့
ခလုတ္ ထိတုိင္း ဗုဒၶံသရဏံဂစၦာမိေနရ
တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ဆုိေတာ့
ျပစက္ထဲက အေခြလုိ ေကာင္းခန္းတခုထဲ ရစ္ၾကည့္လုိ႔မရ
အိမ္ေျမွာင္အၿမွီးျပတ္သလုိ
တဆတ္ဆတ္ခုန္တယ္
အရက္ဆုိင္ထဲမွာ မူးယစ္ရမ္းကားတဲ့ ေကာင္းဘြဳိင္လုိ
မဲမဲ ျမင္သမွ် ပစ္ခ်လုိက္မိတယ္
ဒါ . . . ဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ခုခံကာကြယ္ပုိင္ခြင့္ပါကြာ လုိ႔
မေခ်ပခ်င္ေတာ့ဘူး
သူငယ္ခ်င္းေရ . . .
မုိးလႈိင္ညေရ . . .
အဲ့ဒီေၾကာင္မေလး အစြယ္ဖ်ား မွာ
အလြမ္းေတြ စက္လက္နဲ႔ ပါသြားတာဟာ
ငါ့ ကုိယ္ေပၚက ခၽြတ္ခ်လုိက္ရတဲ့ ဝတ္စုံသစ္ေလးေပ႔ါကြာ ။ ။



ဖုန္းျမင့္








5 comments:

Angel Shaper said...

ခြ်တ္လိုက္ရတဲ့ ၀တ္စံုသစ္ေလး နွေျမာစရာႀကီးဗ်ာ...
ကဗ်ာေလး သိပ္ေကာင္းတာပဲေနာ္။

Younggun said...

ငါကုိယ္ ငါက ျပန္မကယ္ႏုိင္လုိက္တ့ဲ ႏွစ္မ်ား အရက္ဆုိင္ထဲမွာ မူးယစ္ရမ္းကားတဲ့ ေကာင္းဘြဳိင္လုိ
မဲမဲ ျမင္သမွ် ပစ္ခ်လုိက္မိတယ္ အဲဒါေတြကို ခိုက္တယ္ က်န္တာက ဖတ္ရံု ခံစားရံု..။

ဂ်ဴနို said...

နည္းနည္း ရွင္းေအာင္ စပ္ပါလား
ရွဳတ္ေနတာပဲ နားလည္ဘူး။

အိုင္လြယ္ပန္ said...

အင္း...
ေၾကာင္မေလးဆိုေတာ႔ကာလည္း :)
ဒါနဲ႔ အဲဒီဝတ္စံု က အစ္ကို႔ အတိုင္းအတာနဲ႔
အခ်ိဳးအစား မက်ဘူးမဟုတ္လား ......
႐ွိေစေတာ႔ ေပါ႔ အစ္ကိုေရ .. :D

kay said...

၀တ္ရံုပါ သြားရင္..အနားမွာ ရွိတာေလး နဲ႕ ဖံုးထား ကိုဖုန္း.. ဟိုက..စိန္တံခ်ဳ ထင္တယ္..လက္သြက္တယ္..